هوش مصنوعی: شکوه و صبر من در ظاهر مانند عسل است، اما در دل درد و نگرانی بسیاری به مانند نیش عقرب‌ها احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمان خواب‌آلود او نمی‌داند که چه بر افرازهای شب‌های تار را تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر چشمانشان در خواب به زخم‌ها و جراحت‌ها بپردازند، آیا در قلبشان جراحتی از نوعی دیگر نیست؟

هوش مصنوعی: من اعتراف می‌کنم که صبر بهترین همراه در دلتنگی‌هاست، هرچند در گودال عشق، دلی غمگین و بی‌وفا پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: عاشقشان شدم و عیب من این است که نسبت به انتقادها بی‌تفاوت هستم و به حرف‌های کسانی که مرا سرزنش می‌کنند، توجهی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: حالت فاصله‌ای که بین ماست، به گونه‌ای است که به من احساس می‌دهد چیزی در بین پلک و ابرویم وجود دارد.

هوش مصنوعی: دوست من! در عشق، جایی برای اطمینان نیست و همچنین فرصتی برای فریبکاری. هرگز نمی‌توان به مکانی امن در آن پناه برد و کسی که در پی فرار از آن است، نیز راهی برای رهایی نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: دلِ کسی که غصب شده، حقی برای شکایت ندارد، هرچند که آن چه غصب شده، در دست غاصب نابود شود.

هوش مصنوعی: خوشحالی و شوق در دل من به وجود آمده، مانند مستی ناشی از شراب که در دست ساغر است و کلمات عاشقانه‌ای در ذهن نغمه‌سرا در حال پروازند.

هوش مصنوعی: من در حالتی هستم که نمی‌دانم چه کسی به من آسیب می‌زند. آیا این شمشیر من را خواهد کشت، در حالی که من هیچ‌کس را نمی‌بینم که به من حمله کند؟

هوش مصنوعی: مردم در مجالس نوشیدنی سرمست هستند و من نیز سرمستم، اما شراب نخورده‌ام.

هوش مصنوعی: دوستان من، اشکال بر اثر عشق و احساسات قوی من را به ارث نمی‌برند، زیرا مرگ جوانان در عشق، بزرگ‌ترین مقام‌ها را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: به جانت سوگند، اگر با مرده‌ای خوش‌خلق سخن بگویی، مرا زنده می‌کند که با تو در گفت‌وگو باشم.

هوش مصنوعی: سعدی به شدت از کسانی که او را به خاطر عشقش سرزنش می‌کنند بیزار است، مانند دشمنی که به جنگ آمده و از دشمنی خود متنفر است.

هوش مصنوعی: اگر مردم شما را سرزنش کنند، بگذارید به کار خود ادامه دهند و به بازی و سرگرمی بپردازند. کار شما به آنها و سرزنش‌هایشان مربوط نیست.