حکایت شمارهٔ ۱
یکی از بزرگان گفت پارسایی را: چه گویی در حقِ فلان عابد که دیگران در حقِ وی به طعنه سخنها گفتهاند؟
گفت: بر ظاهرش عیب نمیبینم و در باطنش غیب نمیدانم.
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
حکایت شمارهٔ ۱ به خوانش حمیدرضا محمدی
حکایت شمارهٔ ۱ به خوانش محمدرضا خسروی
حکایت شمارهٔ ۱ به خوانش ابوالفضل حسن زاده
حکایت شمارهٔ ۱ به خوانش فاطمه زندی
حکایت شمارهٔ ۱ به خوانش دکتر مریم صمدی
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
سلام.
یک بیت جا افتاده است، درست به صورت زیر است:
«هر که را جامه پارسا بینی / پارسا دان و نیکمرد انگار
ور ندانی که در نهانش چیست / محتسب را درون خانه چه کار»
(کتاب بنده: گلستان سعدی، تشریح دکتر گیوی، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد)
موفق باشید.
---
پاسخ: با تشکر، بیت جا افتاده مطابق فرموده اضافه شد.
این حکایت اشاره دارد بر
سوره ی حجرات آیه ی 12 ؛ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا ، ای کسانی که ایمان آورده اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید ، چرا که بعضی از گمانها گناه است
محتسب : مأموری که کار او نظارت در اجرای احکام دین است .
مجید محمدپور گرامی،
بیان شما کاملاً صحیح است،
ولی شاید کمی ریزبینانه تر توان گفت که محتسب آنی است که حساب و کتاب دیگری و دیگران را بر خود روا می بیند.
پیروز باشی
جناب محمد پور،محتسب نهی کننده از امور ممنوع در شرع.
" اگر ترا بدین حالت محتسب ببیند حد بزند "
سیاست نامه.
فرهنگ معین صفحهی 3896
توضیح جناب عالی نیز کم وکسری ندارد.
به شمار آورنده.
درود بابک عزیز و دوست ناشناس ! فرمایش شما کاملا صحیح می باشد . سپاس از تذکر مناسب شما .