قطعه شمارهٔ ۱
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
قطعه شمارهٔ ۱ به خوانش حجت الله عباسی
قطعه شمارهٔ ۱ به خوانش محسن لیلهکوهی
قطعه شمارهٔ ۱ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
با سلام و احترام
لطفا مصراع اول بیت اول تصحیح شود:
متی حللت بشیراز یا نسیم الصبح
توضیح این که: این بیت عربی است و در عربی «به» نداریم. معنای مصراع این می شود که: ای نسیم صبح گاهی! وقتی که به شیراز رسیدی....
موفق باشید
با عرض سلام و خسته نباشید؛ بنظر می رسد در مصرعِ اوّل اینگونه صحیح باشد:
مَتی حَلَّلت بشیرازَ یا نسیم الصّبح
حَلَلْتَ صحیح است. در صیغه های 1 تا 5 ادغام وجود دارد (حَلَّ حَلّا حَلّوا حَلَّتْ حَلَّتا) و از صیغه های 6 تا 14 که ضمیر فاعلی (تَ تِ تُما تُم تُنَّ تُ نا) حرکت دارند فک ادغام صورت می گیرد.
البتّه در کلیّات حضرتِ سدی؛ به تصحیحِ محمّد علی فروغی ؛ به همین صورتی که اینجا ذکر شده ؛ آمده است.
مَتیٰ حَلَلْتَ بِشیراز یا نَسیمَ الصُّبْح
خُذِ الْکِتابَ وَ بَلِّغْ سَلامیَ الْأَحْباب
مَتیٰ اسم شرط است (هنگامی که)
حَلَلْتَ بـ: فرود آمد، اقامت کرد در، منزل کرد در، سُکنیٰ گزید در، مقیم شد در
خُذ: بگیر، بردار
بَلِّغْ: برسان، ابلاغ کن
الْأَحْباب: دوستان
ای نسیم صبح هنگامی که به شیراز فرود آمدی و منزل کردی، نامه مرا بگیر و سلامم را به دوستانم برسان