هوش مصنوعی: روز خوشی خواهد بود که تو مانند گلی به باغ برگردی یا به باغی که در آن هستم، به درون اتاق من بیایی.

هوش مصنوعی: باغ شادابی من زمانی رونق خواهد گرفت که تو مانند سرو زیبا و باوقار به باغ برگردی.

هوش مصنوعی: من در انتظار کسانی بودم که به من توجه کنند و به زندگی‌ام رنگ و روشنی ببخشند، اما هنوز آن روز نرسیده است که بتوانم به آرامش و حیات دوباره‌ای برسم.

هوش مصنوعی: زندگی برای من همیشه تلخ است، مانند آبی که مداوم در گلویم گیر کرده است. اما امیدوارم روزی تو مانند جامی در دستانم ظاهر شوی و این تلخی را از بین ببری.

هوش مصنوعی: کی از خواب برمی‌خیزی تا به دیدار من بیایی، و کی برمی‌گردی تا به گفت‌وگو با من بپردازی، ای کسی که پیمان‌ها را می‌شکنی؟

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که سیر و آزاد شده‌ای، از قفس بیرون آمده‌ای و من به تو نزدیک می‌شوم تا شاید تو دوباره به سمت من برگردی.

هوش مصنوعی: من خودم آنقدر خوش‌شانس نیستم که بتوانم به تو نزدیک شوم و تو هم آنقدر مهربان نیستی که دوباره پیش من برگردی.

هوش مصنوعی: سعدی می‌گوید که او مانند دیو و موجودات خبیث نیست که به سادگی تحت تأثیر افسون‌ها قرار گیرد. بلکه او مانند آدمی است که وقتی با سخن منطقی و قانع‌کننده روبرو شود، به آرامی به واقعیت برمی‌گردد و توجه می‌کند.