غزل شمارهٔ ۳۸۷
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
غزل ۳۸۷ به خوانش حمیدرضا محمدی
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش محسن لیلهکوهی
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش عندلیب
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش سعیده تهرانینسب
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش مصطفی حسینی کومله
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش سهیل قاسمی
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش نازنین بازیان
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش فاطمه زندی
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش حجت الله عباسی
غزل شمارهٔ ۳۸۷ به خوانش فرحناز صادقی
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
تشکر بسیار زیبا بوده
این شعر را استاد شجریان سالها قبل در بزرگداشت مرحوم رضوی سروستانی اجرا نموده اند. واقعا رنگ و حس خاصی به آن بخشیده اند.
در بیت ششم - مصراع دوم بهتر آن است که به جای کلمه "شد" ، "بود" گذاشته شود تا معنا بهتر درک شود.
جناب آقا میثم
در مصراع دوم بیت ششم همان شد درست است و بود وزن شعر را به هم می ریزد. درست شد یعنی صادق آمد
با سپاس بیکران
من آن نیم که دل ... ، شعری بسیار زیبا که صدای استاد شجریان بر زیبایی و گیرایی آن دوچندان افزوده.
من از ضعف ناپدیدارم..
این شعر را قبل از انقلاب ستار هم با آهنگی از صادق نوجوکی خوانده بود .
ضمناً در بیت دوم ، مصراع دوم اگر ( نه پای رفت دارم ) صحیح تر به نظر میرسد تا ( نه پای رفتارم )
مهین خانم
در مصراع دوم بیت دوم همان "رفتارم" درست است و "رفت دارم" وزن شعر را به هم می ریزد.
اجازه بدهید همان گونه که سعدی گفته، باقی بماند.
سلام
در مصرع دوم:
نه احتمال نشستن نه پای رفتارم
رفتار به معنی شیوه و عملکرد نیست
رفتار در اینجا به معنی رفتن است
مانند گفتار = گفتن
نوشتار = نوشتن
یکی از زیباترین کاربردهاست و خداوند روح سعدی را در گلستانی چون گلستان زیبای خودش قرار دهد که اگر سعدی نبود بسیاری از واژه ها از بین می رفتند یا فراموش می شدند.
ضمنا دوستان عزیز بر اساس میل و سلیقه شخصی واژه ای را پیشنهاد نکنید. ما داریم سخن سعدی را می خوانیم که معیار زبان فارسی است
تصنیفی بر این شعر زیبا از سعدی توسط خانم ملوک ضرابی در جوانی اجرا شده ساخته ی اسماعیل خان مهرتاش و نسخه ی اجرای ستار به ان اجرا بسیار نزدیک است .
اولینبار ابن ابیات توسط ملوک خانم ضرابی خوانده شده و بعدها توسط خواننده پاپ ستار بازخوانی شد و بعدها سایر خوانندگان سنتی اجرا کردند
این غزل را استاد شجریان در یادنامه استاد رضوی سروستانی به همراه همایون شجریان و استاد حسین علیزاده خوانده است
سعدی سخن بگو زکمال نگار خویش
که گوش فلک تیز گشت کنون به گفتارم