استاد سخن در دو بیت اخر بطور فوق العاده ای از صنعت التفات استفاده کره.حیفم اومد دوستان از درکش لذت نبرن

این شعر بیشتر به ترجیع یا ترکیب‌بند شبیه است. آیا امکان دارد قسمتی از یک ترکیب یا ترجیع‌بند ناتمام باشد؟؟؟

بیژن جان
این شعر نه ترجیع و نه ترکیب بند است
غزل است .
زنده باشی

سلام حسین عزیز، درست می‌فرمایید، البته این سوال ازآنجا به ذهن من خطور کرد که ترجیعاتی با این آهنگ و وزن داریم و هم اینکه در آخر غزل نشانی از تخلص سعدی نیست، و ابیات آخر، مانند بسیاری از ترجیع‌بندها، به نوعی به هم مرتبط هستند (شاید بتوان گفت موقوف‌المعانی). [البته رشته تحصیلی بنده ادبیات نیست و همیشه از نظر عزیزان در حاشیه اشعار بهره میبرم.] باتشکر از عزیزان گنجور.

بیژن جان
تَرجیع‌بَند از قالب‌های شعر فارسی است که از غزل‌های چند بیتی که هم وزن هستند تشکیل شده و برای اتصال این غزل‌ها به یکدیگر از یک بیت تکراری استفاده می‌نماید. بیت ترجیع با قافیه‌ای ویژه و لفظ و معنی یکتا تکرار می‌گردد
از ویکی پدیا
و اما ترکیب بند بیت تکراری ندارد، ابیات اتصال مستقل است
یک قسمت از ترکیب بند ” نیا “ را می آورم
::
یک عمر چو دل در دل این خانه تپیدی
صد نقش محبت ز سر مهر کشیدی
تاآتش عشق تودرین سینه گل انداخت
ناگاه چو پروانه ازین بام پریدی
من چشم به راه تو چنین زار، کجایی؟
....
رفتی که بمانم من و اندوه نهانی
ای یار که درسینه ی من جان جهانی
خاموش شد آن نغمه ی بلبل به سر دار
آنگه که گرفتم ز تو ای دوست نشانی
ای سایه ی سرو تو به گلزار، کجایی؟
زنده باشی

هر کو نشود مرید سعدی

فرقش چه بود زنقش دیوار؟

سعدی دل عالمی ربودی

از گفته دل کش شکر بار