هوش مصنوعی: این فصل بهار شادی آور، به خاطر خوشحالی و سرور است که به دستور شاه، پر از زندگی و نشاط شده است.

هوش مصنوعی: محل برگزاری مراسم عاشورا و شادی‌ها، جایی است که دل‌ها را به شوق می‌آورد و فضایی پر از نشاط و محبت ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: آب او مانند آب زمزم و کوثر است و خاک او از خاک خوشبو و معطر مانند عنبر و کافور ساخته شده است.

هوش مصنوعی: شکل او مانند زیبایی نابی است که نسیم به آرامی آن را لمس کرده و به بی‌نقصی رسانده است و شبیه به چیزی است که زنبور بدون آسیب رساندن به آن وارد شود.

هوش مصنوعی: خصیصه‌ی او به گوشِ دل نزدیک است، اما نمود او از دیدگاه حوادث دور به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: شخصی که درباره محبوبش به ستایش می‌پردازد، به شدت تحت تأثیر عشق او قرار گرفته و در این عشق به نوعی بی‌دلیل و توجیه‌ناپذیر است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که گویی از ترکیب عناصر آسمانی، گنبدی روشن از زمین شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: در آغاز، جوهر جاودان با خوشی و زیبایی در بهشت به هم پیوسته و از همان ابتدا پیوندش محفوظ مانده است.

هوش مصنوعی: بیت اشاره به فردی دارد که در عرصه‌های مختلف زندگی، موفق و پیروز است و شایستگی‌هایی از خود به نمایش گذاشته که او را در دوران خود به عنوان یک شخصیت برجسته و exalted معرفی می‌کند.

هوش مصنوعی: در پشت محمودیان، مال و جاه ملک مسعود قرار دارد و در بازار، دولت منصور رونق یافته است.

هوش مصنوعی: کسی که در پی راضی کردن اوست، قیصر است و کسی که به یاد اوست، فغفور.

هوش مصنوعی: کسی که در تلاش برای از بین بردن کفر و حمایت از حق باشد، نباید به منافع شخصی و لذت‌های دنیوی توجه کند.

هوش مصنوعی: کسی که در سایه عدل او قرار گیرد، حتی آب مسموم را مانند شهد شیرین می‌زید.

هوش مصنوعی: کسی که در سرزمین او جدا بماند، مانند چنگال شاهین است که از دامن پرنده دیگر دور شده است.

هوش مصنوعی: برای لذت و شادی، نالهٔ چنگ و نغمهٔ طنبور به ما می‌رسد.

هوش مصنوعی: من در چنین مکانی برای شاه به خوشحالی و شادابی خواهم رسید، با نوشیدن شیره انگور.

هوش مصنوعی: راوی داستانی را نقل کرده است که در آن به ستایش فتح شهرهای مرو و نیشابور پرداخته می‌شود.