استودان جایی است که زرتشتیان مردگان خود را می‌گذاشتند. همان استخواندان.

در حاشیه امثال و حکم دهخدا ذکر شده که احتمالاً صورت صحیح مصراع اول چنین است:
مرده نشود زنده ، مرده به ستودان شد .