رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب » پاره ۴۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جوان چون بدید آن نگاریده روی</p></div>
<div class="m2"><p>به سان دو زنجیر مرغول موی</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۷۱

پاره ۴۱

جوان چون بدید آن نگاریده روی
به سان دو زنجیر مرغول موی

هوش مصنوعی: جوان وقتی آن چهره زیبا را دید، متوجه شد که موهای او مانند دو زنجیر مهر و زیبایی را به هم پیوند زده است.

هوش مصنوعی: جوان وقتی آن معشوق با صورت زیبا و موی مجعد را دید، گویی او را به دو زنجیر درآورده باشند.

جوان چون بدید آن نگاریده روی

به سان دو زنجیر مرغول موی