رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب » پاره ۱۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کفیدش دل از غم، چون آن کفته نار</p></div>
<div class="m2"><p>کفیده شود سنگ تیمار خوار</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۶۸

پاره ۱۸

کفیدش دل از غم چون آن کفته نار
کفیده شود سنگ تیمار خوار

هوش مصنوعی: این دو بیت به نشان دادن حالتی از ناراحتی و اندوه پرداخته است. در بیت اول، اشاره به این دارد که دل از غم به شدت آزار می‌بیند، مانند سنگی که زیر بار سنگینی درد و رنج قرار می‌گیرد. به طور کلی، این اشعار حالتی از عذاب و فشار روحی را توصیف می‌کنند.

پاره ۱۶

پاره ۱۷

هوش مصنوعی: دلش از غم آزاد شده است، مانند اینکه نار (فشرده شده) وقتی که به سنگ تبدیل می‌شود، دیگر دردی برایش نمی‌ماند.

کفیدش دل از غم، چون آن کفته نار

کفیده شود سنگ تیمار خوار

پاره ۱۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده