بیت فوق را ابوطاهر خسروانی از طریق سلخ که از انواع سرقات ادبی است، به دو بیت زیر تبدیل کرده است:
عجب آید مرا ز مردم پیر
که همی ریش را خضاب کنند
به خضاب از اجل همی نرهند
خویشتن را همی عذاب کنند