رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از مثنوی بحر خفیف » پاره ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بودنی بود، می بیار اکنون</p></div>
<div class="m2"><p>رطل پرکن ، مگوی بیش سخون</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۷۶

پاره ۲۳

بودنی بود می بیار اکنون
رطل پرکن  مگوی بیش سخون

هوش مصنوعی: این دو بیت از شاعری ایرانی به بیان حالتی از وجود و زندگی می‌پردازد. شاعر از خواننده می‌خواهد که به حقیقت وجود بپردازد و از طولانی کردن سخن بیهوده پرهیز کند. به‌طور کلی، تأکید بر زندگی حال و واقعیات موجود است و اشاره به اهمیت عمیق‌تر بودن از الفاظ و گفت‌وگوهای بی‌معنا دارد.

پاره ۲۱

پاره ۲۲

هوش مصنوعی: زندگی و وجودی هست، حالا بیا و باده بیاور، جای سخن بیهوده است و دیگر حرف‌های اضافی نزن.

بودنی بود، می بیار اکنون

رطل پرکن ، مگوی بیش سخون

پاره ۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده