هوش مصنوعی: ابوحفص عمر، شخصیت مهمی است که در منطقه سهرورد واقع در کلات زندگی کرده و فاصله‌ای چهار فرسخی با مهنه دارد. در این منطقه مقبره‌ی مشایخ قرار دارد و سلسله سهروردیه از زیرمجموعه‌های یک سلسله مشهور به شمار می‌رود. شیخ، یکی از شخصیت‌های برجسته علمی و ادبی بوده و مرید عمّ شیخ نجیب سهروردی است. او آثار متعددی از جمله کتاب‌های ارزشمندی مانند "عوارف"، "رشفت النصایح"، "اعلام التقوی" و "اعلام الهدی" تألیف کرده است. شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی نسبت به او عاطفه و ارادت داشت و کمال الدین اسماعیل اصفهانی نیز مدایحی در وصف او نوشته است. به‌طور کلی، شیخ از بزرگان این طایفه به شمار می‌آید و در سن نود و سه سالگی در سال ۵۸۷ در بغداد درگذشت. او گاهی به سرایش شعر نیز می‌پرداخته و اشعاری به او نسبت داده شده است.

هوش مصنوعی: برای من که همچون منصور نور بر می‌تابد، ذره‌ای از این نور کافیست تا مانند چراغی از دارم آویزان شوم.

هوش مصنوعی: کسی که شانس و اقبال به او روی نکرده است، جز اینکه غم‌های تو را بخورد، کاری از او ساخته نیست.

هوش مصنوعی: در عشق تو حالتی وجود دارد که نه می‌توانم بدون تو آرامش پیدا کنم و نه با تو.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر دیدن چهره‌ات دچار حیرت و غم شده‌ام، من در جستجوی وصالت به حالتی سرگردان و آشفته‌ام.

هوش مصنوعی: وجود تو برای من سخت و دشوار است و نبودنت، آه، مرا در سردرگمی و بی‌سامانی قرار داده است.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، وجود و عدم تو همه‌چیز است؛ تمام خوشی‌ها و غم‌های تو به او وابسته است.

هوش مصنوعی: تو قدرت دیدن او را نداری، وگرنه او از سر تا پا در وجود تو جاری است.