هوش مصنوعی: میرزا مرتضی، که به میرزا عبدالله ترشیزی معروف است، در ابتدا به کار و کاسبی پرداخت و از هرات و خراسان به عتبات عالیات رفت. او به طبرستان، آذربایجان، عراق عجم، فارس و کرمان سفر کرد و در این سفرها با گروهی از عرفا، علما، شعرا و افراد فرهیخته ملاقات داشت. مدت زیادی را در کنار یک فقیر گذراند و در سفر و حضر با نهایت دوستی و محبت رفتار کرد. او دوباره به اصفهان، یزد و کرمان سفر کرد و در نائین با حضرت حاجی محمد حسین نائینی آشنا شد و به او ارادت ورزید. اکنون تصمیم به سفر به هند دارد و در حال آماده شدن برای این سفر است. به راستی او انسانی با دل پاک و فطرتی محبوب است. رفیقی مهربان و همدمی قابل اعتماد است. در زمینه شاعری نیز استعداد بالایی دارد و در انواع شعر توانایی دارد. او اشعار زیبا و ارزشمندی سروده، اما به خاطر شرایط نامساعد زندگی‌اش نتوانسته آنها را جمع‌آوری کند و چندان به شعر و شاعری توجهی ندارد. من چند بیت شعر از او را به یادگار ثبت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در آن سرزمین و خانه‌ها، هیچ‌کس وقتی برای استراحت نداشت، زیرا باید بار و بنه‌ها را جمع کرده و از گرد و غبار راه دور شوند.

هوش مصنوعی: فریب زلف و زیبایی چشمان او و نصیحت‌های نادان مرا در عشقش گرفتار کرده و دچار مشکلات زیادی کرده است.

هوش مصنوعی: هر جا که نگاه می‌کنم، دلی سوخته از عشق را می‌بینم که با غم و درد آن را در سینه‌اش پنهان کرده است، تحت فشار نادانی و بی‌تجربگی.

هوش مصنوعی: ای نصیحت‌گو، داستان نخوان؛ چرا که من عجز و ناتوانی‌ام را با چه نامی معرفی کنم و خاک راه بدبختی چندین بار بر من نشسته است.

هوش مصنوعی: تمام مردم دنیا در پی دستیابی به خواسته‌های خود هستند، اما من توانسته‌ام خواسته‌ام را از صحبت با افرادی که ناموفق بوده‌اند به دست آورم.

هوش مصنوعی: چشمم مثل کسی که در حال پوستری ساختن است، تصویری از زیبایی معشوق را با اشک به تصویر می‌کشد، اما می‌دانم که این تصویر مثل نقشی بر آب زود محو می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کس باید برای عشق و ارتباطات عمیق انسانی خود را آشکار کند و به دور از درد و رنج، در عین حال عمق احساسات را تجربه کند.

هوش مصنوعی: باید با سختی‌های زندگی کنار آمد و از همراهی با مردم فاصله گرفت.

هوش مصنوعی: انسان باید در برابر ناتوانی‌اش تسلیم شود و از خودخواهی و تعلقات خود فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: به جایی رسیدم که به حقیقت وجود عشق و معرفت پی بردم و از خودم آزاد شدم. این‌ها فقط گفتار هستند و باید در عمل تلاش کرد و کار کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر بار غم و اندوه، وجودم مانند نیمه ماه، پنهان و دور افتاده شده است و دل من حتی یک روز هم از نگرانی‌ها و مشکلات رها نبود.

هوش مصنوعی: زندگی من روزی و شبی داشت و افسوس که گذشت. شب‌ها در خواب بودم و روزها در خیال.