هوش مصنوعی: کسی که از زندگی خود خسته است و از عمرش ناراضی، روزهای تیره و غم‌انگیزی را تجربه می‌کند و در دل با درد و رنج دست و پنجه نرم می‌کند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چقدر لذت بی‌دغدغه‌گی است، اما می‌دانم که دل شاد و آرامی بهتر از دل آزرده و پریشان بر اثر آرزوهای زیاد است.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر کشیده می‌شود که در مکان‌های عشق و عرفان، افرادی با پیشینه‌های متفاوت و باورهای مختلف برخلاف تعصبات خود به شادی و رقص می‌پردازند. یکی از آنها، یک عالم دینی است که از تسبیح و مراسم‌های رسمی آزاد است، و دیگری فردی است که از قید و بندهای مذهبی رهایی یافته است. این دو به نشانه‌ی آزادی و بی‌خیالی در کنار هم قرار دارند و به زندگی و شادی می‌پردازند.

هوش مصنوعی: هر جا که بودم، چه در تنهایی و چه در جمع، هر کسی را که دیدم، هیچ جا نبود که از تو خالی باشد، نه در خلوتی بود که تو را نداشته باشد و نه در بازاری که تو در آن نباشی.

هوش مصنوعی: من در دام گل گرفتار شده‌ام و مانند بلبل زار هستم که همیشه در سایهٔ گلبرگ‌ها به خاطر بی‌ادبی‌ام، بی‌قرار و آشفته‌ام.

هوش مصنوعی: آیا صبح ازلی مرا نجات خواهد داد یا اینکه چگونه می‌توانم از این وضعیت رهایی یابم، در حالی که در شب جدایی مانند ماری سیاه پیچیده و گرفتار شده‌ام؟

هوش مصنوعی: اگر با معشوق و محبوب خود از دور هم دیداری داشته باشیم، کمبودی در عشق و محبت ما ایجاد نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر موجودی به نام منعم، در ترک کردن دیوار و در مصالحه کند، در این حالت ادعای حاضران ساده خواهد بود، چرا که در ارتباط ما با یاد او هیچ مانعی وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هر کس را که می‌بینم، به جز عاشق‌ها، مشغول کاری دیگر نیستند. به نظر می‌رسد که فقط عشق، این افراد را درگیر کرده است و کار دیگری برای انجام دادن ندارند.