رشحه » شمارهٔ  ۲۹ - نامشخص

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پی وصل تو ما را زور و زر نیست</p></div>
<div class="m2"><p>نگاه حسرتی داریم و آهی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به مقصد پی برم کی رشحه چون نیست</p></div>
<div class="m2"><p>به غیر از بخت گمره، خضر راهی</p></div></div>

پی وصل تو ما را زور و زر نیست
نگاه حسرتی داریم و آهی
به مقصد پی برم کی رشحه چون نیست
به غیر از بخت گمره خضر راهی

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به احساس نیاز و عدم قدرت خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که برای رسیدن به معشوق، هیچ کمکی غیر از شانس ندارد و تنها حسرت و آه برایش باقی مانده است. حس می‌کند که هیچ راهی جز شانس در دسترس نیست و تا به مقصد نرسد، نمی‌تواند آرام بگیرد.

شمارهٔ  ۲۸ - نامشخص

شمارهٔ  ۲۹ - نامشخص

هوش مصنوعی: ما برای رسیدن به تو نه توان و قدرتی داریم، تنها حسرتی در دل داریم و آهی از نهاد برمی‌آوریم.

پی وصل تو ما را زور و زر نیست

هوش مصنوعی: به هدفم می‌رسم، اما چه فایده که جز شانس و سرنوشت، راهی ندارم.

به مقصد پی برم کی رشحه چون نیست

به غیر از بخت گمره، خضر راهی

شمارهٔ ۲۹ - نامشخص

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها