اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: تبیان
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ندانم کان مه نامهربان، یادم کند یا نه
فریبانگیز من، با وعدهای شادم کند یا نه
هوش مصنوعی: نمیدانم آیا آن ماه دلربا مرا به یاد میآورد یا نه، و نمیدانم آیا با وعدههایش مرا خوشحال میکند یا نه.
خرابم آنچنان، کز باده هم تسکین نمییابم
لب گرمی شود پیدا، که آبادم کند یا نه
هوش مصنوعی: من به قدری خراب و ناامید هستم که حتی نوشیدن شراب هم دیگر نمیتواند به من آرامش بدهد. اگر لبهای گرم و محبتآمیزی پیدا شود، نمیدانم که آیا میتواند به من کمکی بکند یا نه.
صبا از من پیامی ده، به آن صیاد سنگین دل
که تا گل در چمن باقی است، آزادم کند یا نه
هوش مصنوعی: نسیم، از طرف من پیامی به آن شکارچی دلسنگین برسان که آیا تا وقتی گل در چمن هست، مرا آزاد میکند یا نه.
من از یاد عزیزان، یک نفس غافل نیم اما
نمیدانم که بعد از این، کسی یادم کند یا نه
هوش مصنوعی: من هرگز از یاد عزیزانم غافل نمیشوم، اما نمیدانم که آیا پس از این کسی به یاد من خواهد بود یا نه.
رهی، از نالهام خون میچکد اما نمیدانم
که آن بیدادگر، گوشی به فریادم کند یا نه
هوش مصنوعی: از درد و نالهام خون میریزد، اما نمیدانم آیا آن ظالم به صدای داد و فریاد من گوش خواهد داد یا خیر.
حاشیه ها
1399/09/22 19:11
دکتر کریمی
آبان 1347
1399/09/22 20:11
دکتر کریمی
به نظر میرسد عنوان شعر وعده خلاف (صفت مرکب) باشد.
وعده خلاف . [ وَ دَ / دِ خ ِ ] (ص مرکب ) آنکه برخلاف قول و قرار خود عمل کند. بد وعده . بدقول . آنکه وعده کند و وفا نکند.
درود بر شما و سایت دوستداشتنی گنجور.
شایسته است که دو اشتباه تایپی را ویرایش کنید: بیت اول مصرع دوم، "وعدهای" درست است. و نیز بیت سوم مصرع دوم "باقیست"
1399/11/09 19:02
مهدی جمشیدیان
درود. حاشیه بنده در مورد گلهای رنگارنگ شماره 580 هستش. تا اونجایی که من اطلاع دارم این برنامه اولین و تنها آواز افشاری ست که چپ کوک اجرا شده
1402/10/30 12:12
احمد خرمآبادیزاد
ارزش سخن در آن است که بدانیم چه میگوییم، چگونه میگوییم و چگونه مینویسیم. درک نسبی هر سخن شیوا، گویا و رسا نیز از سوی خواننده زمانی فراهم خواهد شد که بداند چگونه آنرا بخواند! یک جمله یا یک عبارت، تنها و تنها زمانی پرسشی به شمار میآید و نیاز به «علامت پرسش» دارد که با لحن پرسش ادا شود.