سایه آرمیده
لاله داغدیده را مانم
کشت آفت رسیده را مانم
دست تقدیر از تو دورم کرد
گل از شاخ چیده را مانم
نتوان بر گرفتنم از خاک
اشک از رخ چکیده را مانم
پیش خوبانم اعتباری نیست
جنس ارزان خریده را مانم
برق آفت در انتظار من است
سبزه نو دمیده را مانم
تو غزال رمیده را مانی
من کمان خمیده را مانم
به من افتادگی صفا بخشید
سایه آرمیده را مانم
در نهادم سیاهکاری نیست
پرتو افشان سپیده را مانم
گفتمش ای پری که را مانی؟
گفت : بخت رمیده را مانم
دلم از داغ او گداخت رهی
لاله داغدیده را مانم
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: تبیان
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
لاله داغدیده را مانم
کشت آفت رسیده را مانم
هوش مصنوعی: من مانند لالهای هستم که بر اثر غم و اندوه پژمرده شده و بینوا، در برابر آفتی که به من رسیده، helpless و شکستخوردهام.
دست تقدیر از تو دورم کرد
گل از شاخ چیده را مانم
هوش مصنوعی: دست سرنوشت مرا از تو دور کرد، مثل اینکه گلی را از شاخه چیده باشند.
نتوان بر گرفتنم از خاک
اشک از رخ چکیده را مانم
هوش مصنوعی: نمیتوانم اشکها را از روی خاک بردارم، و نمیتوانم از چهرهام که در حال چکیدن است، جدا بمانم.
پیش خوبانم اعتباری نیست
جنس ارزان خریده را مانم
هوش مصنوعی: من نزد محبوبان هیچ ارزشی ندارم، مانند کالای ارزان قیمتی هستم که خریده شده است.
برق آفت در انتظار من است
سبزه نو دمیده را مانم
هوش مصنوعی: نور آفتاب همچون درخشش یک امید به من نظر دارد، همانطور که سبزههای تازه روییده در انتظار روشنی و حیات هستند.
تو غزال رمیده را مانی
من کمان خمیده را مانم
هوش مصنوعی: تو مانند غزالی هستی که فراری است و من همان کمان خمیدهای هستم که در دستان تو قرار دارد.
به من افتادگی صفا بخشید
سایه آرمیده را مانم
هوش مصنوعی: سایه آرامشبخش به من حالتی از سادگی و صفا داده است.
در نهادم سیاهکاری نیست
پرتو افشان سپیده را مانم
هوش مصنوعی: در وجود من هیچ چیز تاریکی نیست، مثل صبح که با پرتوهای روشنی خود، همه جا را نورانی میکند.
گفتمش ای پری که را مانی؟
گفت : بخت رمیده را مانم
هوش مصنوعی: به او گفتم، ای پری زیبای من، در کجا زندگی میکنی؟ او پاسخ داد: من نشانی از بختی دارم که گم شده و ناامید است.
دلم از داغ او گداخت رهی
لاله داغدیده را مانم
هوش مصنوعی: دل من از غم و درد او به شدت میسوزد، مانند لالهای که زخم خورده و در سختی قرار دارد.
حاشیه ها
1394/10/27 14:12
م نظرزاده
در مصرع اول بیت قبل آخر «رامانی» نوشته شده که «را مانی» صحیح است.
1397/02/28 23:04
مجید
چقدر این شعر پر احساسه. کم و بیش اقبال و صائب رو میشه در این شعر دید با خوندنش حالم خوب شد