رهی معیری » ابیات پراکنده » رنج زندگی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هزار شکر که از رنج زندگی آسود</p></div>
<div class="m2"><p>وجود خسته و جان ستم کشیده من</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به روی تربت من برگ لاله افشانید</p></div>
<div class="m2"><p>به یاد سینه خونین داغ‌دیده من</p></div></div>

آواره

هزار شکر که از رنج زندگی آسود
وجود خسته و جان ستم کشیده من
به روی تربت من برگ لاله افشانید
به یاد سینه خونین داغ دیده من

هوش مصنوعی: این شعر از شکرگزاری و آرامش پس از رنج‌های زندگی سخن می‌گوید. شاعر از اینکه از سختی‌های زندگی رهایی یافته، خوشحال است و وجود خسته و جان آزرده‌اش را توصیف می‌کند. او همچنین اشاره به یادبود خود دارد و ظهور لاله‌هایی بر روی قبرش را نشانه‌ای از یادآوری درد و غم از دست‌رفته‌اش می‌داند.

دریای تهی

رنج زندگی

هوش مصنوعی: هزار بار شکر می‌کنم که از مشکلات زندگی راحت شدم و وجود خسته و جان زجرکشیده‌ام آرام گرفت.

هزار شکر که از رنج زندگی آسود

وجود خسته و جان ستم کشیده من

هوش مصنوعی: بر روی مزار من، گل‌های لاله ریخته‌اند تا یادآور دل‌درد و غم بجا مانده در سینه‌ام باشد.

به روی تربت من برگ لاله افشانید

به یاد سینه خونین داغ‌دیده من

رنج زندگی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده