رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل من دشمن من کرد به من جانان را</p></div>
<div class="m2"><p>خون شود دل که نهادم به سر دل جان را</p></div></div>

دیوان رفیق اصفهانی به کوشش احمد کرمی - احمد کرمی - تصویر ۲۵۲

شمارهٔ ۳

دل من دشمن من کرد به من جانان را
خون شود دل که نهادم به سر دل جان را

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از درد و عذاب عشقی سخن می‌گوید که دلش به او آسیب زده و او را به جانانش نزدیک‌تر کرده است. او احساس می‌کند که دلش به خاطر عشق جانانش در حال خونریزی است و این عشق برایش عذاب‌آور شده است.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: دل من به دلیل عشق به معشوق، به دشمنی با خودم پرداخته و حالا وقتی به او فکر می‌کنم، دلم به شدت آشفته شده است. من تمام احساس و جانم را به خاطر عشق به او در معرض خطر قرار دادم.

دل من دشمن من کرد به من جانان را

خون شود دل که نهادم به سر دل جان را

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده