هوش مصنوعی: ای کسی که دچار طوفان فتنه شده‌ای و بنیادت را متزلزل کرده، و تو نیز تحت تأثیر حوادث زمانه قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: چرا این‌قدر تحت تأثیر مشکلات زندگی قرار گرفتی و باعث شده‌ای که خاطر خود را آزاد نگه‌نداری؟

هوش مصنوعی: تنها خوابیدن و بی‌تحرک بودن هدف از خلقت و آفرینش نیست.

هوش مصنوعی: من از این می‌ترسم که تو به گمراهی بیفتی، چون نفس تو خود در بی‌راهی است و اگر او تو را هدایت کند، ممکن است به انحراف بیشتری دچار شوی.

هوش مصنوعی: دل خسرو مانند بدنی است که ویران شده و حالا چگونه می‌توان آن را دوباره آباد کرد؟

هوش مصنوعی: زندگی از زیر سقف آسمان فیروزه‌ای گذشت و من از عمرم به هفتاد سال نزدیک شدم، بی‌خبر و بی‌توجه به این گذر.

هوش مصنوعی: روزگار زیادی گذشت و به موفقیت رسیدیم، همانطور که تیرماه، بهمن و خرداد آمدند.

هوش مصنوعی: هر هفته و هر ماه که به وقوع می‌پیوندد، تو را به استقبال مرگ می‌فرستد.

هوش مصنوعی: دارم به سفر می‌روم و می‌بینم که بدون راهنما و وسیله سفر و همراهی از محل خود دور شده‌ام.

هوش مصنوعی: آرزوها و خودخواهی تو باعث شده که از خدای خود دور بیفتی و به بیگانگی روی بیاوری، به گونه‌ای که حتی در لحظات سخت و دشوار نیز به این حالت ادامه می‌دهی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از دنیا و مادیات رها نشوی و به آزادی نرسی، اهل دانش و خرد هرگز تو را نمی‌ستایند.

هوش مصنوعی: این فرد کور دل و بی‌رحم، مانند طعمه‌ای است که برای گرگ مرگ فراهم شده و به آن تقدیم می‌شود.

هوش مصنوعی: قسمت روزی که دوست تو می‌شود و شبی که به دشمن تبدیل می‌شود، گاهی تو را ناراحت می‌کند و گاهی هم شاد می‌کند.

هوش مصنوعی: بسیاری از راه‌های امید وجود دارد که شما را به هدف نمی‌رساند و همچنین بسیاری از فریب‌ها وجود دارد که ممکن است شما را به دعوتی فرامی‌خوانند.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند کبوتر معصومی است که حالا به شیوه‌ای پر قدرت در دام صیاد گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: پروین، به تو می‌آموزد که اگر زمانه در نقش معلم درآید، او نمی‌تواند تو را دچار خفایتی کند.