هوش مصنوعی: در آن زمان که درد و رنج دنیا بر من سایه انداخته بود، چشمانم تاریک و بی‌نور مانند شب شده بود.

هوش مصنوعی: دل من مانند چراغی روشن شده و اندیشه‌ام به مانند روغن زیتون است. به این نور و روشنی، پانصد بیت شعری را گفتم.

هوش مصنوعی: شب شنبه، که شروع هفته رجب است، بیست روز از ماه گذشته است.

هوش مصنوعی: در سالی که با حرف «واو» و «ذال» آغاز می‌شود، به پایان سال هجرت رسیدم در حالی که دچار اضطراب و ناراحتی بودم.

هوش مصنوعی: وقتی که به سخنان شیرین و دلنشین او نگاه کردم، نام «منطق‌العشاق» را بر آن گذاشتم.

هوش مصنوعی: این گیاهان، که از ذات و خصوصیاتش نشأت گرفته‌اند، همچون تفکرات و احساسات پاک من هستند.

هوش مصنوعی: افرادی بی‌نقص و کامل وجود دارند که با حمایت و تأیید الهی، از اندیشه‌ها و تفکرات به وجود آمده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی که آن ها به آبی که در حال حرکت است برسند، باید آنان را به آب خود دعوت کنی.

هوش مصنوعی: هرکسی را که همچون زلیخا در نظر می‌آورم، برای او بار سنگینی به حساب می‌آید و من این بار را به یوسف‌شان واگذار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: عقل و خرد مانند یک باغ خوشبو و زیباست، و روح و جان انسان مانند فصل بهار است. این خوشی و یادگاری که از دنیا برای من مانده، ارزش زیادی دارد.

هوش مصنوعی: برای دیدن زیبایی او باید به درستی و با دیدی حق‌بین نگاه کرد، زیرا کسی که دیدش نادرست و کژبین است نمی‌تواند زیبایی او را ببیند.

هوش مصنوعی: ای خدا، او را از دزدان و افرادی که عیب او را می‌جویند، حفظ کن و در کنار نیکان قرار بده.

هوش مصنوعی: آنچه که ما انجام دادیم و گفتیم را پنهان نگه‌دار و آشکار نکن، اگر چیزی هم پنهان کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: بدی‌هایی که در گذشته از ما به نمایش درآمده، امروز به روی ما نیاور، از لطف و مهربانی، برای فردا.

هوش مصنوعی: در آن روزی که روشنایی جهانی درخشش خاصی دارد، تو هرگز از توانمندی خود عقب نخواهی ماند.