هوش مصنوعی: وقتی که تو تمایلی به همکاری و همراهی با من نداری، دل من از ارتباط و دوستی خسته و سیر شده است.

هوش مصنوعی: نه از آن کسی که از من عذرخواهی می‌کند خبری دارم، و نه از آن کسی که بر من رحم کند بویی به مشامم رسیده است.

هوش مصنوعی: سرم پر از نگرانی و سردرگمی است، تا کی باید ناامید باشم؟ دلم هم پر از غم و ظلمت شده، تا کی باید صبر کنم؟

هوش مصنوعی: رخت به اندازه‌ای با من بی‌رحمی کرده که اگر کمی از درد و رنجی که به من وارد کرده بگویم، خجالت می‌کشی.

هوش مصنوعی: گاهی به یاد عشق و شوق می‌دوی و گاهی هم در حسرت و دوری احساس شکست و ناامیدی می‌کنی.

هوش مصنوعی: هرگز دامن تو را رها نخواهم کرد، حتی اگر خودت بر سرم شمشیر بکشی.

هوش مصنوعی: من از عشق تو محزون هستم و دل‌سوزی می‌کنم، و دوری تو در شب‌های تاریک، حالم را بدتر می‌کند.