هوش مصنوعی: اگر به دنبال رسیدن به خواسته‌های مادی و دنیوی هستی، نباید از درک و معرفت دور شوی و باید به سوی شناخت و حقیقت حرکت کنی.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که در میان سواران، او کسی است که پرچم و نشانه‌اش را نگه‌داری می‌کنند. اشاره به مقام و جایگاه بلند او دارد که دیگران مسئول و مواظب او هستند.

هوش مصنوعی: پیام خدا را به امانت منتقل کن و آن را به همگان برسان.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که لطف الهی در ویژگی‌ها و ظاهر آن‌ها نمایان است و حمایت خداوند بر دوش آن‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: تنها زمانی نفس می‌کشد که به یاد خدا باشد و تنها زمانی صحبت می‌کند که بر اساس دستور خدا باشد.

هوش مصنوعی: کمک و حمایت الهی مثل دژی اطراف آنها را احاطه کرده و رحمت الهی به سوی آنها پراکنده شده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی جز دوست خود را به یاد بیاورد، باید یاد خود را فراموش کند.

هوش مصنوعی: غیر از چهره او، اگر به چیز دیگری نگاه کنند، حتی اگر کار خوبی هم باشد، گناه به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: آدم با ادب و تربیت، به خوبی درک کرده و در مسیر رشد و کمال قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: شخصی به فعالیت‌ها و کارهای دنیای حاضر پشت کرده و به دنیای دیگر روی آورده است و از این رو، آن دنیا برای او سودمند است، در حالی که این دنیا برایش ضرر داشته است.

هوش مصنوعی: انسان در زندگی خود به جایی رسیده که در سکوت و آرامش، تسلیم مسائل و چالش‌ها شده و حالا فقط منتظر پایان کارش است.

هوش مصنوعی: عشق دلبر آنقدر قوی است که درد و رنج آن، اشک‌های عشق را بر چهره‌اش می‌نشاند و به همین دلیل، رنگ رخسارش زرد شده است.

هوش مصنوعی: چشم‌هایم به دنبال خبر خوش اوست و گوش‌هایم به شنیدن نشانه‌ها و پیام‌های او آماده‌اند.

هوش مصنوعی: گفته شدن الله اکبر باعث نابود شدن ارتباطات ضعیف در دنیا و آرزوها می‌شود.

هوش مصنوعی: در ویژگی‌های او تأمل کرده و از میان ستاره‌ها و آسمان عبور کرده است.

هوش مصنوعی: آنها در خرابی زندگی می‌کنند و از سر عدم وجود، شکوه و عظمتشان را از دست داده‌اند.

هوش مصنوعی: چهره‌اش پر از گرد و غبار و موهای نامنظم است و از دنیا و آخرت دست کشیده است.

هوش مصنوعی: دوستان در سختی‌ها و تلخی‌های زندگی مانند تلخکامی هستند که از دست همدیگر می‌چشند، اما اگر تو با محبت و لطف رفتار کنی، مثل شیرینی‌هایی خواهند بود که در لذت با هم شریک می‌شوند.

هوش مصنوعی: نه بر لبخند ثروت و مقام اعتماد دارند، نه از نظم و ترتیب اوضاع خوشحال می‌شوند.

هوش مصنوعی: در هنگامی که کسی بی‌سیرت و نشانه حضور دارد، تمام افرادی که دور و بر او هستند به نوعی از انحراف و کژی دوری کرده و به درستی و راست‌کردار شدن رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: صورت‌های ظاهری و قوانین اجتماعی نمی‌توانند از اصول و قواعد اصلی دین و معرفت منحرف شوند، چرا که این اصول و قواعد، ریشه و بنیاد هر چیزی هستند و فرع‌ها تنها تکیه‌گاه‌هایی برای آن اصول به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: هر چه‌ چیزهایی که ما را از در دوست دور می‌کند، اگر چه بهشت باشد، بر سر آن شخص خاکی خواهد بود.

هوش مصنوعی: برخی افراد به جای اینکه به ارزش‌های واقعی و معنوی نگاه کنند، به دنبال چیزهای ظاهری و دنیوی هستند. آنها به راحتی از حقیقت فاصله می‌گیرند و فقط به آنچه در نگاه اول زیبا به نظر می‌رسد، توجه می‌کنند.

هوش مصنوعی: هرگاه کسی به اصول و مبانی درست و بنیادی دست یابد، به سرعت به نتیجه و هدف مطلوب خود خواهد رسید.

هوش مصنوعی: در این بیت به توصیف حالتی می‌پردازد که نوشیدن جامی خاص و دیدار محبوبی باعث سعادتی بزرگ می‌شود. این لحظه‌ها به گونه‌ای است که گویی حتی لباس شادی و افتخار بر تن فرد می‌پوشاند. به طور کلی، به زیباترین لحظات انسانی و تجربه‌های خاص اشاره دارد که روح را تسخیر می‌کند.

هوش مصنوعی: برای اینکه همه دل‌ها در حضور و غیبت او تحت تأثیر عظمت و زیبایی‌اش قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: انسان باید همیشه در پی انجام کارهای درست و الهی باشد و لحظه‌ای از این مسئولیت غافل نشود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از آسمان به وجود می‌آید، ابتدا بر دل او تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: به لطف و برکت او، چشمه‌ای از علم غیب بر دل او گشوده می‌شود.

هوش مصنوعی: هر چه را که از نعمت‌های او جمع‌آوری کنیم، به دیگران نیز می‌آموزیم.

هوش مصنوعی: اگر کسی سخن را به سختی بگوید یا به نرمی، مهم این است که به خداوند آنچه را می‌گوید، راست گفته است.

هوش مصنوعی: هر شخصی که به نظرش مناسب و شایسته آمد، باید فوراً او را در برابر آنچه لازم است قرار دهد.

هوش مصنوعی: مردی که به هر موقعیت و جایگاهی آگاهی دارد، می‌داند چگونه به درستی با افراد خاص و عمومی ارتباط برقرار کند.

هوش مصنوعی: موجودی فرشته‌سان راه را بهتر می‌شناسد و راستی و حقیقت مسیر را برای رهرو مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که انسانی درباره آن آگاهی دارد، به خاطر محبوبیت و عشق به حق، از آن سخن می‌گوید و همواره از لطف و کمک حق نیز خواهد گفت.

هوش مصنوعی: هرچند که او می‌داند، ولی بی‌اجازه دلش حرفی نمی‌زند و نفس نمی‌کشد.

هوش مصنوعی: گاهی خداوند او را ظاهر می‌کند تا مردم از ریشه و افکار او آگاه شوند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات او چهره‌اش را از دیگران پنهان می‌کند تا کسانی که به او بی‌اعتنا هستند، نتوانند او را ببینند.

هوش مصنوعی: انسان باید به خود یادآوری کند که درگیر ریا و ظاهرسازی نشود، چون این کار روح و شخصیت او را ویران می‌کند.

هوش مصنوعی: چون شرک ناشی از ریا و تزویر است، در هر مشکلی، ریا می‌تواند راه‌حل را نمایان کند.

هوش مصنوعی: وقتی نفس انسان از شرک پاک شود، کارهای او به شکلی زیبا و نیکو پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی سر او پراز نور می‌شود، به منبع و مرکز تمام کارها تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: دلش با یاد و ذکر نورانی می‌شود و به وسیلهٔ این یاد، رشد و پرورش پیدا می‌کند، مانند کودکی که به دایه‌اش وابسته است.

هوش مصنوعی: وقتی دل مدت زمانی در تلاش و کوشش باشد، در نهایت شایسته دیدن و درک حقیقت می‌شود.

هوش مصنوعی: در نور و زیبایی غرق شود و تفاوت‌هایش محو گردد، به طوری که تفاوتی میان زندگی و دیگر جنبه‌ها وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: صفات او را از بین می‌برند و از ویژگی‌های دیگری صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: دل او بر کسی قضاوت نمی‌کند و تنها به یک نفر توجه دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به مرحله‌ای برسد که نه خوبی و نه بدی وجود داشته باشد و همه چیز از خود بی‌خبر باشد.

هوش مصنوعی: تنها وجود دائمی را می‌شناسد و غیر از درخشش نور را نمی‌فهمد.

هوش مصنوعی: در پایان، آغاز او به نتیجه می‌رسد و جهان از راهنمایی‌های او پر می‌شود.

هوش مصنوعی: پرده‌های پوشش را کنار می‌زند و هدیه‌های بخشش را نثار می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دو طرف به اتحاد برسند، دیگر چیزی از تردید باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: وقتی که دوستی از کنار ما دور می‌شود، دیگر نه آن را می‌بینیم و نه صدایش را می‌شنویم. در این حالت، کسی که در سکوت است و چیزی نمی‌گوید، بهتر از کسی است که همیشه صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی دل مرد به حقیقتی روشن می‌شود، دیگر حرف و حدیثی از کجا شنیده می‌شود؟

هوش مصنوعی: دل‌های شجاعی که این واقعیت‌ها را مشاهده کردند و به نکات ظریف آن پی بردند.

هوش مصنوعی: آنها به کارهای این دنیا پشت کردند و به عوض آن، به نفع دنیای دیگر اعتنا کردند و از این دنیا ضرر کردند.

هوش مصنوعی: کسی که بر خود مسلط است، نیازی به نشان دادن تفاخر و خودنمایی ندارد.

هوش مصنوعی: دلتنگی و یاد پادشاه و فرمانروا در دل کسی که خدا را می‌پرستد، جایی ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با خداوند ارتباطی دارد، در دل خود جایی برای غیر او باقی نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی از کلیم (آتش) دوری کند، چرا باید گلیم تو (پوشش) را به خطر بیندازد؟

هوش مصنوعی: در اینجا به موسی گفته می‌شود: «این جا جدا شدن ماست» در حالی که مانند رود در جوی، او را همراهی می‌کند.

هوش مصنوعی: نگاهی از این دیدگاه‌های بلندپرواز چه معنایی دارد؟ توجه و دقت این افراد بسیار زیاد است.

هوش مصنوعی: هرچه داری را برای آن‌ها نثار کن و خودت را در保护 آنها قرار بده.

هوش مصنوعی: در حضور این افراد، جز در مواقع ضروری، نباید شوخی کرد یا آزمایش و امتحان به عمل آورد.

هوش مصنوعی: این افراد که به عنوان بندگان نام برده شده‌اند، در واقع پادشاهانی هستند که تاجشان به آنها افتخار می‌دهد، اما خودشان کلاهی ندارند.

هوش مصنوعی: به آنان که در حال مستی هستند، از جام عشقشان نده، و دامن محبتشان را رها مکن.

هوش مصنوعی: عاشق به خاطر نزدیکی به خداوند غنی و بی‌نیاز است؛ چه نیازی به یادآوری این دنیا دارد؟

هوش مصنوعی: وقتی که از جام بزرگ و عزیز بهره‌مند نشوم، خنجر نزدیکم چطور می‌تواند باشد؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که کسی که دارای قدرت و مقام است، به چیزهای دیگری نیاز ندارد. او با لباس و ظاهری متفاوت، نیازی به چیزهای اضافی برای اثبات جایگاهش ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با ویژگی‌های این چنینی رفتار نکند، در تنهایی به هم نشینی نمی‌رسد و حرفی از یاد خدا نمی‌زند.

هوش مصنوعی: از این گروه سخن توحید را بشنو، وگرنه همچون سرگردان در بیابان‌ها به جست‌وجو خواهی رفت.