هوش مصنوعی: آن خط زیبایی که برای تو نوشته شده، مانند آب و رنگی است که در آن مشک ختا وجود دارد. هرچند ممکن است تو فکر کنی که این نوشته درست و حساب شده است.

هوش مصنوعی: هر نامه‌ای که درباره زیبایی تو نوشته شده، با خطی زیبا و خوش رنگی پاسخ داده شده است.

هوش مصنوعی: از فاصله‌ای دور، کسی برایت نامه‌ای نوشته و در آن از تو خواسته است که برایش دعایی بنویسی. تو در پاسخ به آن نامه، تنها جمله‌ای از آیه‌ی «ان یکاد» را نوشته‌ای.

هوش مصنوعی: به چشمانم نشانه‌ای از خون و نشانه‌ای از خرد و عقل آورده‌ای، هر چند که آن را بر آتش نوشته‌ای.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که خود واژه "بوسه" دارای معنی عمیق‌تری نیست و آنچه واقعاً مهم و اساسی است از آن کنار گذاشته شده است. آیا تنها به نام آن اندیشیده‌ای و به مفهوم واقعی‌اش توجه نکرده‌ای؟

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و دل‌انگیزی صورت معشوق اشاره دارد. صبحگاهی، خطی که بر چهره‌اش دارد، به اندازه بوی خوش مشک و گلاب دل‌نشین است. این زیبایی به شعف و لذت شبیه است که صبحگاهان انسان را سرحال می‌آورد و یادآوری می‌کند که محبت و جذابیت او همچون عطرهای خوشبو در دل نشسته است.

هوش مصنوعی: رضایت نده که هر کسی فقط به خاطر پاداش و ثواب، بر آن موضوع محبوبش لب بزند، بلکه باید دلایل و احساسات واقعی‌تری پشت این کار باشد.

هوش مصنوعی: خط خوش تو مانند خواب اوحدی است، گویی که برای نوشتن خوابش، آن را بسته‌ای.