هوش مصنوعی: دل به خاطر درد و غم، از زیبایی آشنایی با دختری از دیلم پر شده است. به همین دلیل، احساس زیادی از زیبایی را کمتر احساس می‌کند و چهره‌اش مانند لاله است.

هوش مصنوعی: بس غصه و رنجی که از آن مکان به من رسیده، مانند ماه کامل در شب چهارده و حوری که دو هفت ساله است.

هوش مصنوعی: چنگال‌های زلفی که مانند زندان است، در دندان‌هایش درخشش دارد، شبیه به ستاره‌ی ثریا که از میان ابرهای بارانی بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: ماهی که من برای آن این شعرها را می‌نویسم، چشمانش مثل چشمان غزال زیباست و چهره‌اش هم مانند غزالی ناز است.

هوش مصنوعی: اگر غلامی بخواهد با من سخن بگوید، تنها چهره او را می‌بیند و هیچ چیز دیگری از او نمی‌شنود. در اینجا هیچ شاهدی جز چهره‌اش در این نوشتار وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از نوشته‌های جدایی‌اش ناامید شدم، چون متوجه شدم که بحثی در آن نامه نکرده بودم.

هوش مصنوعی: دیوانگی عشق چرخ به من گفت که این بتی که تو دوست داری بهتر است. اما من پاسخ دادم که من رقیب این بت و از نسل او هستم.

هوش مصنوعی: ای مدعی، تو که می‌خواهی هر درد و مشکلی را که داری با لبان من درمان کنی، ابتدا مشکل خود را به من بسپار.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که بیشتر از این دیوانه نشوم، آن پری‌روی را در یادم نیاور و به جای آن یک پیاله شراب به من بده.

هوش مصنوعی: رنگ ناخن آن چنان بر رگ دل تأثیر می‌گذارد مانند چنگی که می‌زند و دل را به ناله می‌آورد، به طوری که هرگز لحظه‌ای از غم و غصه خالی نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که می‌خواهم از او بوسه‌ای بگیرم، لبش را با دندان می‌گیرم تا کسی مثل اوحدی نبیند که لقمه‌ای بدون استخوان به دستم آمده است.