هوش مصنوعی: امروز به میخانه می‌آیم و به خاطر حالت خمارم، نیازی به جام شراب ندارم، چرا که از راه دور آمده‌ام و می‌خواهم ابتدا در را باز کنند تا وارد شوم.

هوش مصنوعی: من از شهر پدرم دور شدم و تغییری در خودم ایجاد کردم. هنگامی که در اندوه و ماتم به سر می‌بردم، به طور ناخودآگاه وارد این خوشحالی و شادابی شدم.

هوش مصنوعی: من سال‌ها با ایمان و اعتقادات تو زندگی کرده‌ام و از یک مکان به مکان دیگر به خاطر تو سفر کرده‌ام و به همین دلیل با شادی و خوشحالی به پیش تو آمده‌ام.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که در هر زمان و مکان، می‌توانم به درگاه آن شاه بروم، زیرا با فرمان و دستورات او به اینجا آمده‌ام و راه مرا نمی‌توانند ببندند.

هوش مصنوعی: دوباره از من رنجش نبر، مرا در زمره‌ی بیچارگان قرار نده. ابروی من که پرچین است را نباشد به هم بزنید، زیرا من از دنیای پادشاهی به اینجا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه تغییر و جوش و خروش من را مشاهده می‌کنی، صدای دلنشین من را نشنیده بگیر و بگذار پنهان بمانم، چرا که از میان مردم آمده‌ام و نمی‌خواهم خود را نمایان کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم با یهودیان فریبکار مشکل خود را حل کنم، زیرا که در این لحظه که از کوه طور آمده‌ام، کتاب آسمانی را در بغل دارم.

هوش مصنوعی: با اینکه در این منزل، همدم آب و گل هستم، دلم از آتش نمی‌ترسد. چون من از دنیای نور به اینجا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: مسیر زندگی‌ام را به پیش بردار، از من آب مگیر، به جای آن نان و دارو به من بده، چونکه به شدت بیمار و رنجور آمده‌ام.

هوش مصنوعی: با او در لباسش همراه می‌شوم و بدون او در کفن نیستم، تا فکر نکنی که من از دوستم دور مانده‌ام.

هوش مصنوعی: می‌خواهد از روی ترقی به اوج جاودانگی برسد و می‌گوید: دوست دارم دیدار را، چرا که بدون واسطه از نعمت‌های بهشتی آمده‌ام.

هوش مصنوعی: از ماهی جدا شدم، با ناله و فریادی سنگین، و سپس راهی را پیش گرفتم که در شب‌های تاریک و غم‌انگیز بروم.

هوش مصنوعی: وقتی در خیابان دل، حال اوحدی را دیدم و بوی عشق را استشمام کردم، هر جایی که روی دل را گرداندم، موفق و پیروز شدم.