هوش مصنوعی: دیگر آن حلقه و دانه‌ای که در گوشت به کار است نمی‌تواند دل و دین و عقل تو را ببخشد و آزاد کند؟

هوش مصنوعی: من به خاطر احترام و ارزشمندی که برای خودم قائل هستم، تمام توانم را به کار می‌گیرم و برای رسیدن به عشق و زیبایی تو، حتی اگر شب‌ها سرم را بر دوش تو بگذارم، دست از تلاش برنمی‌دارم.

هوش مصنوعی: طوطی با زبان شیرین و چرب خود هرگز نمی‌تواند چیزی بگوید که تو را به یاد خاموشی لب‌های محبوبت بیندازد.

هوش مصنوعی: شهر از خوشحالی و شوق پر شد و زندگی پر از درد و مشکل گشت به خاطر زیبایی و لطافت خاصی که گل‌های نسرین دارند.

هوش مصنوعی: بسیاری از اوقات، زیبایی و جذابیت کسی می‌تواند تأثیر شدیدی بر دل من بگذارد، با این حال او هرگز به خواسته و آرزوی خود نرسید و تنها کلماتش را بر زبان آورد.

هوش مصنوعی: داری فکر می‌کنی که یک بوسه از لبانت بخواهم، اما از ویژگی‌های سرزنش‌گر تو می‌ترسم.

هوش مصنوعی: سخن اوحدی از خود، گنجینه‌ای ارزشمند و بی‌نظیر است. هیچ تردیدی نیست که بدون داشتن ارزش و اصل، به درون وجود کسی نمی‌تواند نفوذ کند.