گنجور

شمارهٔ ۵ - قطعه

سوی دو نان برِ دونان چرا کنم خدمت؟
سنان خورم به ازین نان، زَنان از اینان به
چو نازِ نان ز لئیمان کشم، حذر زین نان
چو ناز نان کشم از نزد نازنینان به

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

سوی دو نان برِ دونان چرا کنم خدمت؟
سنان خورم به ازین نان، زَنان از اینان به
هوش مصنوعی: چرا باید برای افراد کم‌ارزش خدمت کنم و خود را به زحمت بیندازم؟ بهتر است سنان (شمشیر) در دست بگیرم و از این نان و از این زنان بگذرم.
چو نازِ نان ز لئیمان کشم، حذر زین نان
چو ناز نان کشم از نزد نازنینان به
هوش مصنوعی: وقتی از افرادی که به خاطر طمع و خساست خودشان، به من حس ناز و لطافت نان را منتقل می‌کنند، دوری می‌کنم، باید از نانی که آن‌ها به من می‌دهند، بپرهم، زیرا وقتی خودم در فضای محبت و توجه عزیزان قرار می‌گیرم، آن نان در مقابل محبت واقعی بی‌ارزش می‌شود.

حاشیه ها

1402/09/19 09:12
امیرحسین صباغی

این شعر نباید در بخش اصفهانی کهن باشد چون به فارسی دری است و فقط سخت‌خوانی آن باعث اشتباه شده. خواهش می‌کنم اگر می‌توانید این را لحاظ کنید.