اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۷۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای زندگی من و توانم همه تو</p></div>
<div class="m2"><p>جانی و دلی ای دل و جانم همه تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو هستی من شدی از آنی همه من</p></div>
<div class="m2"><p>من نیست شدم در تو از آنم همه تو</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۳۱۳

شاهد دل: رباعیات، ترجمهٔ برند مانوئل ویشر, پیتر لمبورن ویلسون - اوحدالدین کرمانی - تصویر ۱۴۵

شمارهٔ ۷۴

ای زندگی من و توانم همه تو
جانی و دلی ای دل و جانم همه تو
تو هستی من شدی از آنی همه من
من نیست شدم در تو از آنم همه تو

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر عشق و وابستگی عمیق شاعر به معشوق است. شاعر می‌گوید که تمام وجودش وابسته به معشوق است و او را جانی و دلی می‌داند. عشق او به گونه‌ای است که احساس می‌کند هویتش تنها در وجود معشوق تعریف می‌شود و خود را در او گم کرده است. به عبارتی، معشوق تمام هستی و وجود او را تشکیل می‌دهد.

شمارهٔ ۷۲

شمارهٔ ۷۳

هوش مصنوعی: ای زندگی من، تو تمام قدرت و وجود من هستی. جان و دل من تنها تویی.

ای زندگی من و توانم همه تو

جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

هوش مصنوعی: تو هستی و من به خاطر وجود تو تغییر کرده‌ام، همه‌ی وجود من دیگر از آنِ من نیست، بلکه متعلق به توست. من در تو محو شده‌ام و همه‌ی هستی تو را در خود حس می‌کنم.

تو هستی من شدی از آنی همه من

من نیست شدم در تو از آنم همه تو

شمارهٔ ۷۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده