شمارهٔ ۱
درویش چو صابری است کامش بادا
مَه چاکر، خورشید غلامش بادا
هر درویشی که قوت یومش باشد
گر کدیه کند خرقه حرامش بادا
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
درویش چو صابری است کامش بادا
مَه چاکر، خورشید غلامش بادا
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف درویش میپردازد و میگوید که درویش باید صابر و با اراده باشد. او آرزو میکند که درویش در زندگیاش به خوشی و کامیابی برسد، و در عین حال میخواهد که خورشید که نماد روشنایی و قدرت است، به خدمت او درآید و به او احترام بگذارد. در کل، این بیان نوعی آرزوی موفقیت و خوشبختی برای درویش است.
هر درویشی که قوت یومش باشد
گر کدیه کند خرقه حرامش بادا
هوش مصنوعی: هر درویشی که روزیاش به طور قانونی و حلال تأمین شود، اگر به خیانت یا دزدی متوسل شود، باید بداند که آنچه که به دست آورده ناپاک و حرام است.