اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۳۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جان در تن من زنده برای غم تست</p></div>
<div class="m2"><p>بیگانهٔ عالم آشنای غم تست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>لطف است که می کند غمت با دل من</p></div>
<div class="m2"><p>ور نه دل تنگ من چه جای غم تست</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۶۷

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۳۶

شمارهٔ ۳۱

جان در تن من زنده برای غم تست
بیگانه عالم آشنای غم تست
لطف است که می کند غمت با دل من
ور نه دل تنگ من چه جای غم تست

هوش مصنوعی: این ابیات نشان‌دهنده احساسی عمیق درباره غم و ارتباط آن با زندگی فردی است. شاعر می‌گوید که جان او به خاطر غم معشوق زنده است و این غم برایش آشنا و عزیز است. او از لطفت غم یاد می‌کند و می‌گوید که اگر غم تو نبود، دل تنگ او جایی برای غم نداشت. در کلیت، شاعر به وابستگی عمیق خود به غم محبوب اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۲۹

شمارهٔ ۳۰

هوش مصنوعی: روح من در این بدن به خاطر غم تو زنده است، زیرا در میان این دنیای بیگانه، تو تنها کسی هستی که با غم من آشنا هستی.

جان در تن من زنده برای غم تست

بیگانهٔ عالم آشنای غم تست

هوش مصنوعی: غم تو بر دل من تأثیر زیادی دارد و اگر این تأثیر و لطف تو نبود، دل گرفته من چطور می‌توانست با غم تو کنار بیاید؟

لطف است که می کند غمت با دل من

ور نه دل تنگ من چه جای غم تست

شمارهٔ ۳۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده