اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۲۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کوچک بودن بزرگ را کوچک نیست</p></div>
<div class="m2"><p>آن کوچکی از کمال باشد شک نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر زانک پدر زبان کودک گوید</p></div>
<div class="m2"><p>عاقل داند که آن پدر کودک نیست</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۴۵

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۵۳۸

شمارهٔ ۳۰

کوچک بودن بزرگ را کوچک نیست
آن کوچکی از کمال باشد شک نیست
گر زانک پدر زبان کودک گوید
عاقل داند که آن پدر کودک نیست

هوش مصنوعی: شعر به این موضوع اشاره دارد که هرچند ممکن است چیزی به ظاهر کوچک باشد، اما نمی‌توان آن را بی‌اهمیت شمرد. اگر کوچک بودن از کمال و ارزش‌هایی سرچشمه بگیرد، قطعاً مهم است. همچنین اگر یک کودک از پدرش چیزی بگوید، افراد باهوش می‌دانند که آن کودک نمی‌تواند به اندازه پدرش دانا باشد.

شمارهٔ ۲۸

شمارهٔ ۲۹

هوش مصنوعی: هرچند ممکن است کسی در ظاهر کوچک باشد، اما این کوچک بودن به معنای کم ارزش بودن او نیست. اگر آن شخص از کمال و صفات عالی برخوردار باشد، جای هیچ شکی در بزرگوار بودنش نیست.

کوچک بودن بزرگ را کوچک نیست

آن کوچکی از کمال باشد شک نیست

هوش مصنوعی: اگر پدر زبان فرزند خود را بگوید، عاقل می‌داند که آن پدر در واقع پدر کودک نیست.

گر زانک پدر زبان کودک گوید

عاقل داند که آن پدر کودک نیست

شمارهٔ ۲۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده