اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>حُسنی که گواه حسن معبود بود</p></div>
<div class="m2"><p>چون حسن بتم زلطف موجود بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رَو بر در او اَیاز می باش مُدام</p></div>
<div class="m2"><p>تا عاقبت کار تو محمود بود</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۲۹

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۹۰

شمارهٔ ۱۹۱

حسنی که گواه حسن معبود بود
چون حسن بتم زلطف موجود بود
رو بر در او ایاز می باش مدام
تا عاقبت کار تو محمود بود

هوش مصنوعی: شعر به توصیف زیبایی و محبت معبود پرداخته و حسنی را که گواه بر زیبایی خداوند است معرفی می‌کند. شاعر به ایاز می‌گوید که همیشه روبه‌رویش بایستد، زیرا در نهایت، نتیجه کار او به نیکی و خوبی خواهد انجامید.

شمارهٔ ۱۸۹

شمارهٔ ۱۹۰

هوش مصنوعی: زیبایی‌ای که نشان و گواه زیبایی خداوند بود، به مانند زیبایی معشوقم ناشی از لطف و محبت وجود داشت.

حُسنی که گواه حسن معبود بود

چون حسن بتم زلطف موجود بود

هوش مصنوعی: همواره بر در او باش و در خدمت او بمان تا در نهایت، نتیجه کار تو به خوبی و سعادت ختم شود.

رَو بر در او اَیاز می باش مُدام

تا عاقبت کار تو محمود بود

شمارهٔ ۱۹۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده