اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ  ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای تن همه وصل کار سازی است مخسب</p></div>
<div class="m2"><p>وز یار همه بنده نوازی است مخسب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هان تا تو به جهد دیده برهم نزنی</p></div>
<div class="m2"><p>جان یافته ای چه جای بازی است مخسب</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۱۵

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۴۹

شمارهٔ  ۲۱

ای تن همه وصل کار سازی است مخسب
وز یار همه بنده نوازی است مخسب
هان تا تو به جهد دیده برهم نزنی
جان یافته ای چه جای بازی است مخسب

هوش مصنوعی: این شعر به ارتباط عمیق بین جسم و روح اشاره دارد و می‌گوید که جسم تنها وسیله‌ای برای رسیدن به وصل و عشق است. شاعر از خواننده می‌خواهد که توجه کند و در جستجوی حقیقت و عشق، از بازی و سرگرمی‌های بی‌معنا پرهیز کند. در حقیقت، روح آدمی وقتی جان تازه‌ای می‌یابد، دیگر جایی برای بی‌فکری و بازی‌کردن نیست.

شمارهٔ  ۱۹

شمارهٔ  ۲۰

هوش مصنوعی: ای جان، تمام کارها در وصل و پیوند با محبوب می‌گذرد، پس پنهان نمان. و از یار، همه چیز به محبت و نوازش مربوط است، پس راز خود را پنهان نگه‌دار.

ای تن همه وصل کار سازی است مخسب

وز یار همه بنده نوازی است مخسب

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در زندگی تلاش کنی و به هدف‌های بزرگ برسی، باید چشمانت را باز نگه‌داری و در حال حاضر با کاهلیت و بی‌توجهی وقتت را تلف نکنی. زندگی بازی و تفریح نیست، پس باید جدی باشی و جدیت را در کارهایت نشان دهی.

هان تا تو به جهد دیده برهم نزنی

جان یافته ای چه جای بازی است مخسب

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده