اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یکچند دویدیم نه بر راه صواب</p></div>
<div class="m2"><p>برداشته از روی خرد پاک نقاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اکنون که همی باز کنم چشم زخواب</p></div>
<div class="m2"><p>هم نامه سیه بینم و هم عمر خراب</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11540 - اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۷

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۵۶

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۱۴

شمارهٔ ۸

یکچند دویدیم نه بر راه صواب
برداشته از روی خرد پاک نقاب
اکنون که همی باز کنم چشم زخواب
هم نامه سیه بینم و هم عمر خراب

هوش مصنوعی: شاعر از دویدن‌های بیهوده‌اش سخن می‌گوید که نه به راه درست رفته و نه از عقل خود بهره گرفته. اکنون که از خواب بیدار می‌شود، با واقعیت‌های تلخی مواجه می‌شود که نشان‌دهنده نامیدی و عمر هدر رفته‌اش است.

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: مدتی به دنبال راه درستی رفتیم، اما در این مسیر از روی عقل و درک درست خود پرده برداشتیم.

یکچند دویدیم نه بر راه صواب

برداشته از روی خرد پاک نقاب

هوش مصنوعی: اکنون که چشمانم را از خواب باز می‌کنم، هم نامه‌ای پر از غم و سیاهی می‌بینم و هم عمر خود را در حال نابودی.

اکنون که همی باز کنم چشم زخواب

هم نامه سیه بینم و هم عمر خراب

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده