اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۶۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>«اوحد» تو به جای غصّه ای صد می کش</p></div>
<div class="m2"><p>چون نیک نمی شود تو هر بد می کش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر خاک درش چو سر بدادی بر باد</p></div>
<div class="m2"><p>بر گردن خود بار سر خود می کش</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۳۱

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۳۰۳

شمارهٔ ۶۶

اوحد تو به جای غصه ای صد می کش
چون نیک نمی شود تو هر بد می کش
بر خاک درش چو سر بدادی بر باد
بر گردن خود بار سر خود می کش

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و تلخی است. شاعر از غم و اندوه صحبت می‌کند که به جای غصه، او صدای ناله و فریاد می‌کشد. او به این نکته اشاره دارد که وقتی اوضاع خوب نمی‌شود، انسان بدبختی و مشکلات بیشتری را تحمل می‌کند. همچنین، وقتی که سرش به خاک می‌افتد، بار سنگین ناامیدی و درد را بر دوش خود حس می‌کند. به طور کلی، شعر به احساس رنج و فشارهای زندگی اشاره دارد.

شمارهٔ ۶۴

شمارهٔ ۶۵

هوش مصنوعی: تو به جای اینکه غصه‌ای بخوری، صد بهتر است که از درد خود بکاهی، زیرا اگر اوضاع بهبود نیابد، هر بدی را به جان خواهی خرید.

«اوحد» تو به جای غصّه ای صد می کش

چون نیک نمی شود تو هر بد می کش

هوش مصنوعی: زمانی که در خاک در او سر خود را تسلیم کردی، دیگر بار سنگینی را بر دوش خود حس نکن.

بر خاک درش چو سر بدادی بر باد

بر گردن خود بار سر خود می کش

شمارهٔ ۶۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده