اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۶۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای خواجه اگرتو نوش لبها بینی</p></div>
<div class="m2"><p>آشفته بسی خواب که شبها بینی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اندر سحری که راز دلها گویند</p></div>
<div class="m2"><p>تو خفته مباش تا عجبها بینی</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۷۸

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۸۱۰

شمارهٔ ۶۲

ای خواجه اگرتو نوش لبها بینی
آشفته بسی خواب که شبها بینی
اندر سحری که راز دلها گویند
تو خفته مباش تا عجبها بینی

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خواجه می‌خواهد که اگر لب‌های شیرین را می‌بیند، بیدار باشد و خواب نرود. او اشاره می‌کند که در سحرگاهان که راز دل‌ها فاش می‌شود، نباید خوابیده باشد تا بتواند شگفتی‌ها و عجایب را ببیند.

شمارهٔ ۶۰

شمارهٔ ۶۱

هوش مصنوعی: ای آقا، اگر تو چهره‌ی زیبا و لب‌های شاداب را ببینی، بسیار خواب‌های آشفته و پریشان را که در شب‌ها دیده‌ای فراموش می‌کنی.

ای خواجه اگرتو نوش لبها بینی

آشفته بسی خواب که شبها بینی

هوش مصنوعی: در صبحگاهی که دل‌ها اسرار خود را بیان می‌کنند، بیدار باش تا شگفتی‌ها را مشاهده کنی.

اندر سحری که راز دلها گویند

تو خفته مباش تا عجبها بینی

شمارهٔ ۶۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده