رباعی شمارهٔ ۸۲
رفتم به جنازهٔ یک تن که فسرد
صد سال ز باغ عیش گل چید و بمرد
گفتم چه برون برد از این باغ و بهار
گفتا دل پر خون که تو هم خواهی برد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
رفتم به جنازهٔ یک تن که فسرد
صد سال ز باغ عیش گل چید و بمرد
هوش مصنوعی: رفتم به کنار یک جنازه که صد سال زندگی کرده بود، در حالی که از زندگی لذت برده و گلها را چیده بود، اما حالا مرده است.
گفتم چه برون برد از این باغ و بهار
گفتا دل پر خون که تو هم خواهی برد
هوش مصنوعی: گفتم چه چیزی باعث میشود که از این باغ و فصل بهار برویم، او در پاسخ گفت دل پر از غم و اندوه است که تو نیز به زودی آن را خواهی برد.