هوش مصنوعی: ای آرزوی ما، چشمه‌ی امید! ما در کنار غم‌های همیشگی‌مان لذت می‌بریم.

هوش مصنوعی: ما ابتدا گنج را زیر پای خود قرار داده‌ایم و به دنبال آن هستیم، اما از جستجوی برای به‌دست آوردن گنج خسته نشده‌ایم.

هوش مصنوعی: هر نفس من، شوقی جدید برای خواسته‌هایم ایجاد می‌کند و هر خواسته‌ام مانند عطر و بوی خوشی است که به دنبال آن می‌روم.

هوش مصنوعی: اگر ادب و احترام بر تن آدمی نباشد، به چه کسی می‌توان به عنوان تکیه‌گاه اعتماد کرد؟

هوش مصنوعی: وجود من ناشی از وجود توست؛ انگار که عدم، زمانی می‌تواند در هستی تأثیر بگذارد که تو خود بخواهی.

هوش مصنوعی: تو از وجود خالی ما، جواهری ساخته‌ای که از هیچ چیز به دست آمده است.

هوش مصنوعی: این نغمه و آواز، نه بر اساس مقررات و قواعد است، بلکه بر عکس، نغمه‌ی یأس و ناامیدی را کنار بگذارید و به چیزهای مثبت توجه کنید.

هوش مصنوعی: اگرچه از نیستی به وجود آمده‌ایم، اما به خاطر دستیابی به گنجی ارزشمند است که برای ما مطلوب است.

هوش مصنوعی: این گنجی که داریم، به ما نسبت دارد و خود به خود ارزشمند است. این گوهر بی‌قیمت، زینت‌دهنده‌ی زیبایی ماست.

هوش مصنوعی: اگر ظرفی از تو نور بگیرد، مانند خنده‌ای بر روی سنگ قیمتی آفتاب می‌درخشد.

هوش مصنوعی: این گوهر از نور بخشش درخشان است و به واسطه‌ی پوشش پنهان و عمیق خود، به سوز و شوق درونی اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: به من اجازه بده که درختان و گل‌ها را در باغ ببینم، در حالی که جسمم ضعیف است و به من نیرو و قدرت روحی بده.

هوش مصنوعی: ناتوانی، چه ناتوانی که از جسم ضعیف خود سایه‌ای از سیمرغ بسازم و آن را نمایان کنم.

هوش مصنوعی: اگر در ذهن من افکاری به وجود آید، سنگینی افکار باعث می‌شود که احساس بی‌قراری کنم و از جایم تکان بخورم.

هوش مصنوعی: اگر احساس محبتی در دل من بیدار شود، حتی اگر تحت فشار هم باشم، قدمی به سوی او برمی‌دارم و این احساس مرا از حالت غم و اندوه بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی که رازهای درونی‌ام بیان شود، دیگر نمی‌توانم مانند پرنده‌ای که در قفس است، خود را محدود کنم.

هوش مصنوعی: مرغی که آرامش دارد، از بند من رهایی می‌یابد و به پرواز درمی‌آید، مانند جبریل که به بلندای آسمان می‌رود، خواسته‌ام برآورده می‌شود.

هوش مصنوعی: من معانی عمیق را با زیبایی و جذابیت بیان می‌کنم و با زبانی شیوا و لطیف، آنها را به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که ارتباط و نزدیکی با تو باعث می‌شود هر بخشی از وجودم به نور ایمان و حقیقت روشن شود و به نوعی باعث شگفتی و تغییر در وجودم می‌گردد.

هوش مصنوعی: این طلا را در جایی بگذار و در کنار آن به سکه اصلی‌اش نور بیشتری ببخش.

هوش مصنوعی: تا وقتی که نگاه عاشقانه‌ام به تو نیفتد، نام تو بر روی دل‌نوشته‌های من نوشته نخواهد شد.

هوش مصنوعی: از دل‌نشینی‌ها و خوبی‌های تو محمد، یکی از آن‌ها درختی است که فقط اندکی میوه از باغ تو به ما رسیده است.

هوش مصنوعی: مقصود از وجود او تنها کمی است، اما همین کم هم باعث عطرآگینی دنیا و آخرت است.

هوش مصنوعی: درختان این باغ میوه‌ای دارند که برای همه دوستان خوشایند و جذاب است.

هوش مصنوعی: ای کاش در باغ تو این پرنده‌ حقیر نتواند سرود دل‌نشینی را بخواند.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانم در دنیای سرسبز عشق تو پرنده‌ای مانند جبرئیل پیدا کنم تا بتوانم با آزادی به سوی تو پرواز کنم؟

هوش مصنوعی: در میکده رازها فاش می‌شود و وقتی که من سرود مستانه را سر می‌زنم، لبانم به سخن درمی‌آید.

هوش مصنوعی: زبان ما از قفل سکوت آزاد می‌شود و طعمی از سخن شیرین و شایسته را ارائه می‌دهد.

هوش مصنوعی: خداوند مهربانی خود را بر دل عرفی نازل کند تا تقلا و سختی‌های زندگی از او دور شود.

هوش مصنوعی: شب مرگ که از در جان عبور می‌کند، جهان پر از وجود و زیبایی نیز از میان می‌رود.

هوش مصنوعی: نفس او را از بخشش دور نکن و نور شهادت را به این دودهی که به جا مانده، بده.

هوش مصنوعی: خوشخبر باش که باغ جاودانی به وجود آمده است و از طریق دین محمد، راهی به سوی آن پیدا کن.