هوش مصنوعی: یک پرنده با مهارت و توانایی خاصی در حال پرواز و بافتن بافتی شگفت‌انگیز است، مانند عنکبوتی که در کارش استادی دارد.

هوش مصنوعی: تلاش کنید تا با دقت و حوصله به افکار و احساسات خود بپردازید، چرا که در دنیای پرشور و هیجان، خندیدن و شاد بودن نشانه‌ای از تفکر عمیق و عاقلانه است و نباید به سادگی از آن گذشت.

هوش مصنوعی: شربت دل را می‌ریزی و از جگر خود می‌ریزی، تا فقط مگسی را نگیری و نیندازی.

هوش مصنوعی: متأسفانه، سرمایه و تلاش تو به تدریج به راه‌های نادرست و بی‌فایده‌ای صرف شده است. این گونه است که وقت و انرژی‌ات به دام‌هایی میافتد که نتیجه‌ای جز اتلاف آن ندارد.

هوش مصنوعی: دامی که به خاطر آن صید درست نمی‌شود، هیچ ارزشی ندارد؛ بنابراین برای به دام انداختن آن باید از پیچیدگی و درهم‌تنیدگی خودداری کرد.

هوش مصنوعی: طعنه‌زنان مانند تیرکی که به هدف نمی‌خورد، در پی نادانی و بی‌احترامی هستند. آن‌ها به ناگاه برخواستند و چیزی گفتند.

هوش مصنوعی: توری که برای به دام انداختن دیگران بافته می‌شود، اشتباه است؛ چرا که ارزش صید تو کاملاً مشخص است.

هوش مصنوعی: هر کسی که تحت تأثیر محبت و جذبه‌ی او قرار بگیرد، نگران نیست، حتی اگر به دام افتد و دچار مشکلات شود.

هوش مصنوعی: اگر میوه‌ای درختی در جایی بلند نشده باشد، کم‌عمق بودن آنجا نمی‌تواند دلیل این کم‌عمق بودن باشد؛ اگر هم کم‌عمق است، باز هم میوه‌ای در باغ تو برداشت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: این لحظه سرد و ناراحت را از دل من دور کن و به من اجازه بده تا حرکاتم را با شجاعت و اعتماد به نفس ادامه دهم.

هوش مصنوعی: دام من این است که رسول عربی را در گودال یا سیاه‌چاله‌ای به دام انداخته‌ام.

هوش مصنوعی: پرنده‌اش دوباره به قفس بازگشت، اما قفس طوطی باغ تنها نشانی از قدم‌هایش بود که بر زمین نقش بسته بود.

هوش مصنوعی: آوای زیبا و دلنشینی که در باغ دوست به گوش می‌رسد، آواز پرنده‌ای است که در میان دیگر پرندگان به چشم می‌آید.

هوش مصنوعی: سایه‌ات را بر این چهار باغ نیفکن، بلکه بر روی طاووس سیاه بینداز.

هوش مصنوعی: دامی که برای شکار مگس درست شده، برای صید دیگری مناسب نیست و اگر مگسی هم در آن بیفتد، همچنان در دامی که برایش طراحی نشده گرفتار نمی‌شود.

هوش مصنوعی: من در دام عشقی گرفتار شدم که در آن، زیبایی و جوانی‌ای درخشان چون طاووس وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر در دام عشق چیزی برای صید کردن نیست، افسوس که چرا هنوز در قید آن هستیم.

هوش مصنوعی: گیره‌ای که آرزوهای تو را نگه داشته، بسته است و هیچ راهی برای گشودن آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر او بسته باشد، چه به شکل غزال و چه به شکل پرنده، همچنان آزاد و خوشحال برمی‌خیزد چون درخت سرو.

هوش مصنوعی: سرو وقتی آزادی‌اش را به دست آورد، از نامه‌ی اندوه‌اش می‌خواند: نترس.