هوش مصنوعی: جمعی از پیروان در درون نفس با یزید، محفل و جمعی برگزار کردند.

هوش مصنوعی: در آسمان جشنی برگزار شده و فرش آن از پرهای فرشتگان گسترده شده است.

هوش مصنوعی: نور بیشتری از جام جم، که نماد روشنی و زیبایی است، در این شبستان تابیده و شمع‌ها را در کنار هم قرار داده است.

هوش مصنوعی: دود چراغ او در ذهن جمعی از افراد عاطفه و احساس ایجاد می‌کند که مثل چراغی در شب، روشنی و روشنایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چهره‌ای سرخ و شرم‌زده به خاطر عشق، همراه با حالی سرمست و شاداب ناشی از وجود عشق.

هوش مصنوعی: شخصی در حال حاضر به شدت مشغول و بی‌نظم است و نمی‌توانم او را فردی با عقل و درک صحیح به حساب آورم.

هوش مصنوعی: راز درون پرده نمایان شد و نور نفس او به عرش و اوج رسید.

هوش مصنوعی: گفت که من چیزی می‌گویم و در این لباس هیچ گناهی نیست جز از بین بردن آن.

هوش مصنوعی: من نمایانگر وجود و سرزندگی‌ام، نشانه‌ای از آگاهی و شور و شوق زندگی‌ام هستم.

هوش مصنوعی: در مکان‌های مقدس و عبادتگاه، من هم برای کافران و هم برای دینداران جلوه‌ای نمایان هستم که هر دو در برابر من احترام می‌گذارند.

هوش مصنوعی: هرچه در زندگی‌ام وجود دارد و به من وابسته است، فقط خودم را می‌خواهم و هیچ چیز دیگر برایم اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که دل از پیوند با توحید آزاد شد، پیوندی که او را به وحدت متصل می‌کرد، قطع گردید.

هوش مصنوعی: همه‌ی آن میوه‌هایی که پاشیده بودند، دوباره بر آن باغ بخشش ریختند.

هوش مصنوعی: از اثر شیرین آن لب، لذتی می‌برم، نه به خاطر اینکه لب تو را غلتانده‌ام، بلکه به این دلیل که لب زندانت مرا گزیده است.

هوش مصنوعی: او گفت که این سخن از عرش الهی است و نغمه‌ای که از لب ما به گوش می‌رسد، مانند صدای ناقوس است.

هوش مصنوعی: اگر این آهنگ را بنوازم، ممکن است لبم به چنان سخنانی آلوده شود.

هوش مصنوعی: تیغ‌ها را بیرون بیاورید و مرا بکشید، من را در گوشه‌ای پنهان کنید و به خاک بسپارید.

هوش مصنوعی: وقتی که شخصی از شراب توحید می‌نوشد، می‌زند به دل خوشی و تمام فکر و خیالاتش را فراموش می‌کند.

هوش مصنوعی: دیشب چیزی بی‌فایده به وجود آمد، اما من برای آن چیز بی‌هدف جان و عقل خود را فدای آن نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: شنوندگان سلاح‌های خود را بالا بردند و بذر وجود خود را در دل انداختند.

هوش مصنوعی: هر کس که به یکی از اعضای خود ظلم کند و به او آسیب برساند، در واقع به خود نیز آسیب زده و نتیجه‌ی کارش به خون خود می‌ریزد.

هوش مصنوعی: یکی از آن‌ها بود که آرام‌تر از بقیه حرکت می‌کرد و زبانش نیز به گونه‌ای بود که به خوبی با او سخن می‌گفت.

هوش مصنوعی: دست و زبان را با هم محکم نگه‌دار و ببین چه رازی از آن گنج پنهان بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: او متوجه شد که نیروی دل و توانایی‌اش از بین رفت و در نتیجه، زمزمه‌ای از دعوی وجودش به هم ریخت.

هوش مصنوعی: چشم خود را بیارایید تا ببیند تماشای زیبایی در مجالس پرگل و لاله، جایی که بوی گل سمن در فضا پراکنده است.

هوش مصنوعی: در این بیت به زیبایی و سرزندگی گل‌ها در چمن کربلا اشاره شده و به نظر می‌رسد که این مکان به دلیل ویژگی‌های خاص خود بهشت‌گون شده است. هنرمند در اینجا به شکوه و لطافت طبیعت در این منطقه می‌پردازد و احساساتی از شادابی و زیبایی را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: به آن حالت زیبا نگاه کن که بلبل برای او آواز می‌خواند و معانی شعرش را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: مگس چرا باید با شعله بجنگد وقتی که سوختن، تقصیر او نیست؟

هوش مصنوعی: هر کس که به محبوبش حسد ورزد و یا نسبت به او قصد بدی داشته باشد، سرانجام با عواقب ناگواری روبرو خواهد شد که از درون خود او سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: این سخن به این معناست که من خود نمی‌توانم این آهنگ زیبا را برآورم؛ بلکه آن زیبایی و نغمه از لب او سرچشمه می‌گیرد و فقط اوست که می‌تواند آن موسیقی را به خوبی بیان کند.

هوش مصنوعی: این من هستم که در هر لحظه، با احتیاط و احترام به سخنان دیگران گوش می‌دهم و کم حرف می‌زنم.

هوش مصنوعی: ای عرفی، از این زمزمه لب خود بپرهیز و نگذار که نفس تو به سوی لب‌هایت منحرف شود.

هوش مصنوعی: راز خود را در درونت نگه‌دار و اجازه نده که دل‌ت زخم‌دار و نگران شود. امیدوارم تاب و تحمل‌ات در مسیر دانش و شناخت، بیشتر از پیش باشد.