عنصری » ابیات پراکندهٔ مثنویها » بحر متقارب » شمارهٔ ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چو میروک را بال گردد هزار</p></div>
<div class="m2"><p>برآرد پر از گردش روزگار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بکاوید کالاش را سر بسر </p></div>
<div class="m2"><p>که داند که چه یافت زرّو گهر</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>برآرندۀ گرد گردان سپهر</p></div>
<div class="m2"><p>همو پرورانندۀ ماه و مهر</p></div></div>

دیوان استاد عنصری بلخی به کوشش دکتر محمد دبیر سیاقی (با حواشی و تعلیقات و تراجم احوال و فهارس و لغت نامه و مقابله با نسخه های خطی و چاپی) - عنصری بلخی - تصویر ۴۲۷

شمارهٔ ۳۴

چو میروک را بال گردد هزار
برآرد پر از گردش روزگار
بکاوید کالاش را سر بسر 
که داند که چه یافت زرو گهر
برآرندۀ گرد گردان سپهر
همو پرورانندۀ ماه و مهر

هوش مصنوعی: در این شعر، اشاره به این است که وقتی یک جوان به بلوغ و قدرت می‌رسد، تاثیرات زمان بر زندگی‌اش نمایان می‌شود. او باید به دقت برای فراهم کردن امکانات و ثروت خود تلاش کند، چرا که نمی‌داند در آینده چه سرنوشتی در انتظارش است. همچنین اشاره‌ای به خالق و پرورش‌دهنده جهان، یعنی خداوند، دارد که خورشید و ماه را به وجود آورده و اداره می‌کند.

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

هوش مصنوعی: زمانی که جوانی به اوج قدرت و بالندگی می‌رسد، در طول زندگی‌اش با انواع چرخش‌ها و دگرگونی‌های روزگار مواجه می‌شود.

چو میروک را بال گردد هزار

برآرد پر از گردش روزگار

هوش مصنوعی: به جستجوی ویژگی‌های ظاهر یا باطن چیزی بپردازید، زیرا تنها با نگاه دقیق می‌توان فهمید که آیا آن چیز ارزشمند است یا نه.

بکاوید کالاش را سر بسر 

که داند که چه یافت زرّو گهر

هوش مصنوعی: آسمان همیشه در حال چرخش است و همان کسی که ماه و خورشید را به وجود آورده، آن‌ها را نیز پرورش می‌دهد.

برآرندۀ گرد گردان سپهر

همو پرورانندۀ ماه و مهر

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده