عنصری » قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید » شمارهٔ ۵۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز بیقراری زلفش بمانده ای بعجب</p></div>
<div class="m2"><p>نه او بطبع چنانست ازو شگفت مدار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چه از طپیدن دلها که اندر و بسته ست</p></div>
<div class="m2"><p>چنان شدست که نتواند او گرفت قرار</p></div></div>

دیوان استاد عنصری بلخی به کوشش دکتر محمد دبیر سیاقی (با حواشی و تعلیقات و تراجم احوال و فهارس و لغت نامه و مقابله با نسخه های خطی و چاپی) - عنصری بلخی - تصویر ۶۴

شمارهٔ ۵۹

ز بیقراری زلفش بمانده ای بعجب
نه او بطبع چنانست ازو شگفت مدار
چه از طپیدن دلها که اندر و بسته ست
چنان شدست که نتواند او گرفت قرار

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت موی معشوقش اشاره می‌کند و می‌گوید که این بیقراری و ناراحتی ناشی از زیبایی اوست. شاعر از خواننده می‌خواهد که از شگفتی بابت این حالت خودداری کند، زیرا این احساس ناشی از طپش دل‌هاست که در وجود او وجود دارد و او نمی‌تواند آرامش پیدا کند.

شمارهٔ ۵۷

شمارهٔ ۵۸

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌قراری و زیبایی موهای او، دچار شگفتی و حیرت شده‌ای. متوجه باش که او از روی طبیعت و خویشتن چنین نیست، پس تعجب نکن.

ز بیقراری زلفش بمانده ای بعجب

نه او بطبع چنانست ازو شگفت مدار

هوش مصنوعی: دل‌ها چنان می‌تپند و بی‌قرارند که هیچ‌کس نمی‌تواند آرامش آنها را به‌دست آورد.

چه از طپیدن دلها که اندر و بسته ست

چنان شدست که نتواند او گرفت قرار

شمارهٔ ۵۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده