هوش مصنوعی: دیشب باد شمال پیامی به من رساند که از سوی فرشته‌ای آمده بود. او مال و ثروت را به من بخشید و به دشمنانم یادآوری کرد که به من توجه کنند.

هوش مصنوعی: شکر به حضرت رسید و از آن خوشنود شد، خدایی که جهان را اداره می‌کند و شاهی خوش‌سیرت است.

هوش مصنوعی: شعرا چگونه می‌توانند به مقام رفیع و عظمت تو برسند، در حالی که تو جایگاهی بالاتر از عرش داری و با جلال و شکوهی درخشان هستی؟

هوش مصنوعی: ستایش کافی است تا بخشش او به ضرورت درآید، او را بشناسید در زمان بخشش و جنگ.

هوش مصنوعی: در گنجینه بخشندگی خداوند، دشمن چگونه می‌تواند مانع شود، در حالی که رحمت الهی در دسترس است؟

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مدح و ستایشی شروع کنی، باید ابتدا به زندگی و دارایی‌های افراد توجه کنی و نخستین چیزی که نیاز است، پاسخگویی به نیازهای مالی و مادی آنهاست.

هوش مصنوعی: اگر کمال و بالاترین مقام به تلاش و همت او مربوط باشد، پس ضروری نیست که فلک به کمال برسد.

هوش مصنوعی: هر جا که خیال تو را به فکر وادارد، نشان همت و اراده‌ات در آنجا خواهد بود.

هوش مصنوعی: فرشته‌ای که در آنجا وجود داشت، هرگز از جای خطرناکی عبور نکرد، مگر اینکه در مسیر تیرک‌های آن فرشته‌ای که همیشه در حرکت است، قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: با شمشیر پیروزی‌اش بر مرگ ضربه می‌زند و در باغ خوشبختی‌اش، نهالی را برای همیشه می‌کارد.

هوش مصنوعی: بعضی از ارزش‌ها و لذت‌ها در زندگی ممکن است از چیزهای ساده و طبیعی به دست بیایند، در حالی که بعضی دیگر از چیزهای معتبر و گرانبها ممکن است بی‌ارزش باشند. ارزش واقعی ممکن است در جای دیگری نهفته باشد، نه در آنچه که به‌ظاهر زیبا و باارزش به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: جهان به دو دلیل آفرینش خداوند است؛ هرگاه او حرکتی کند، زمین نیز به لرزش می‌آید.

هوش مصنوعی: در میان دشمنانش، از نزدیکان او هم به لرزه در می‌آیند، به خاطر صدای زنجیرها و قیدهایی که بر او تحمیل شده است.

هوش مصنوعی: زمین هند به قدری دچار مشکل و گرفتاری شده که مانند دوزخ به نظر می‌رسد، زیرا انسان‌ها آنجا به اندازه‌ای در حال آسیب دیده و نابود شدن هستند که انگشتانشان سوخته و آسیب دیده است.

هوش مصنوعی: تو با جدیت و اراده‌ای که برای دوری از فتنه‌ها داری، خود را آماده کرده‌ای تا در برابر بلایای بزرگ و مشکلات اجتماعی ایستادگی کنی. به عبارت دیگر، تو در شرایط سخت و پرآشوب به فکر حل مسائل هستی و از گشودن درهای خطرناک و تلخ به دوری می‌کنی.

هوش مصنوعی: خرج یک ساعت از زندگی با درآمد یک جهان از کارمندان قابل مقایسه نیست.

هوش مصنوعی: در هفت سرزمین، پیامبران باید مانند دستگاه کوس، صدای بلند و رسا برای مردم بیاورند تا از آنچه که ضروری است، آگاه شوند.

هوش مصنوعی: وقتی که قلم بر روی لوح هستی نوشت، خداوند از سال‌های عمر او سوال کرد.

هوش مصنوعی: به هر چرخ دنیای زمان، هزاران ورق نوشته شده و برای هر نوشته، هزاران سال در نظر گرفته شده است.

هوش مصنوعی: خداوندی بزرگ و روشن را معرفی کردی که همچون خورشید، همیشه درخشان و بدون خسوف و زوال است.

هوش مصنوعی: اینجا تمام ماجرا به شعر و شعرگویی مربوط می‌شود، زیرا شاعران در این عرصه با استحکام و جدیت به ارائه آثار خود می‌پردازند و درگیری‌ها و شور و شوق‌های آن‌ها به نوعی در خود شعرها نمایان است.

هوش مصنوعی: در آغاز، کلمات خود را به وضوح بیان کن و نشان بده که واقعیت های درونی دشمن را درک می‌کنی، همانطور که در یک زمان دشوار و پرتنش، طبیعت واقعی او نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که جایی برای تمسخر وجود نداشته باشد، دشمن نمی‌داند چه بگوید. مانند این است که اگر پا نباشد، حرکتی از زنجیر روی پا نخواهد بود.

هوش مصنوعی: هر زمان که تو مثل آفتابی برای هفت اقلیم می‌درخشی، گاهی نعمت و رحمت را می‌فرستی و گاهی هم با سختی و مشکلات روبه‌رو می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی دو برابر کنی، مانند اینکه دو دینار به جای یک دینار بدهی، به‌گونه‌ای که مثل ساکی در آسمان، بار سنگین را حمل کند.

هوش مصنوعی: اگر سگی حسود باشد، چرا باید بخواهد خالی از حسد باشد؟ و اگر سنگ باشد، چگونه می‌تواند حالتی پیدا کند؟

هوش مصنوعی: بسیاری از نقص‌ها و ایرادات را به شعر و نظم قرآن نسبت دادند، به ویژه به سوره‌های الاعراف و الانفال.

هوش مصنوعی: گاهی درباره انسان‌ها سخنانی می‌گویند که با واقعیت تضاد دارد و در عین حال، همچنان دلیلی برای ابراز این نظرات وجود دارد، به گونه‌ای که نه تنها با معانی دیگر هم‌خوانی ندارد بلکه هیچ نمونه‌ای برای اثبات آن‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کسی که نظم قرآن را ایجاد کرد، چیزی نگفت. اما اگر بخواهد سخنی بگوید، آن سخن بر اساس غیرممکن‌ها خواهد بود.

هوش مصنوعی: در ابتدا به من انتقاد کردی و گفتی که اشتباه می‌کنی، اما با جدیت تلاش کن و عقل خود را در امور بیهوده صرف نکن.

هوش مصنوعی: دو شاعر در حال سرودن شعر هستند که یکی از آن‌ها می‌گوید: من به حد کافی ثروتمند شدم و از دارایی‌ها سیر شدم.

هوش مصنوعی: کسی دیگر گفت که اشعار و هدایای ما هیچگاه کم و کاستی نخواهد داشت و به همین دلیل، اعمال ما به مانند یک دفتر ثبت می‌شود.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم بگویم که تمام نوشته‌ها از شعر شیرین خالی است؟ پس جز این حرف‌ها چه گفته می‌شود؟

هوش مصنوعی: اگر دو سطر خالی باقی بماند و نوشته نشود، هنوز بهتر است تا اینکه هزینه‌ای بیشتر از همه چیز صرف شود.

هوش مصنوعی: هدیه تو به من یک امانت است که مانند افراز آسمان و زمین، به زیبایی و فراوانی می‌درخشد و به ذهن می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر از خوشی و زیبایی‌های او ناله‌ای کنم، تعجبی ندارد؛ چون این ناله ناشی از شادی و سرور است، نه از غم و اندوه.

هوش مصنوعی: اگر کسی در عشق به موجودی دیگر غرق شود، در حالی که همچنان به سلامت خودش ادامه می‌دهد، ممکن است آن موجود به او احساس وصال و نزدیکی ببخشد.

هوش مصنوعی: من به خوبی می‌دانم که حیوانات از درد و رنج خود فریاد می‌زنند، چرا که از تجربه تلخ خود در آب زلال، ناله و زاری می‌کنند.

هوش مصنوعی: به زیبایی و لذت شعر توجه کن، چرا که رودکی به درستی بیان کرده است: "هر فردی در زندگی خود با سختی‌ها و مشکلاتی به نام دارایی‌های خود روبه‌روست."

هوش مصنوعی: غم و درد من از این زمین‌ها و املاک است. از دردی که در نتیجه‌ی وضعیت و دارایی‌ام می‌کشم، ناله می‌کنم.

هوش مصنوعی: ناله و نغمه‌ی من و حالم از دردهای زندگی‌ام است. نه جایی برای سرزنش باقی مانده و نه راهی برای فریب دیگران.

هوش مصنوعی: شعر زیبا دل‌های پادشاهان خردمند را فریب می‌دهد، همچنان که حورهای بهشتی پیام‌آوران و پاکان را سرشار از خوشی می‌کنند.

هوش مصنوعی: شکست و ناتوانی یاران در واقع به دلیل فریب دشمن است و نه به خاطر اینکه دل‌ها را بتوان با زیبایی‌های خوبان گول زد.

هوش مصنوعی: اگرچه بارها از زیبایی و جذابیت‌های پادشاهان و دلبندان شنیده‌ای، اما اگر کسی کفران نعمت کند، پس عقل و درک درست از او دور خواهد بود.

هوش مصنوعی: هر کس که به خداوند و آفریننده ایمان نداشته باشد، در حقیقت فریب نخورده و او نه تنها به کافر بودن خود اعتراف می‌کند، بلکه در گمراهی نیز به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: فریب از خواسته‌ها و آرزوها به وجود می‌آید. آرزو همیشه به نوعی در دل انسان وجود دارد و به او حسی بی‌خیالی و فراغت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: نه از ملامت و ستایش، پادشاهان چیزی به کسی نمی‌دهند، نه به دنبال موهای مشکی می‌گردند و نه به قامت خوش‌حالت توجه می‌کنند.

هوش مصنوعی: خداوند به مسیح از بی‌خبری و مشکلات زمانه خبر داد و وضعیت و درگیری‌های آن زمان را به او نشان داد.

هوش مصنوعی: اکنون چه انتقادی می‌توانند به من و اشعارم وارد کنند اگر من داستان افرادی نادان و گمراه را بیان کنم؟

هوش مصنوعی: او گفت که چیزی که خوشایند نیست را پادشاهان نگفته‌اند و آنچه که ناپسند است در مذهب غالب بیان نشده است.

هوش مصنوعی: در زمان نماز، فرض کن که یک انگشتر به تو داده‌اند. با این حال، نتیجه‌ای که از این مذهبی به دست می‌آید، بسیار مخرب و بی‌معنی است.

هوش مصنوعی: اگر کسی سوار بر اسب شد و دیوار نافرمانی را شکست، نه خیبر مانند اوست و نه عمر، همچنان که چیپال هم نیست.

هوش مصنوعی: به او ‌گفتم اگر نیم ساعتی درباره‌ی هزاران گنج و رازهای عظیم صحبت کنیم، او در پاسخ گفت که این چیزها از نادانی چه نتیجه‌ای می‌تواند بگیرد.

هوش مصنوعی: هرگز خدمت‌گزار چیزی ننوشت و مولانا به خدمت‌گزار نگاه نمی‌کرد، در حالی که آسمان پُر از عظمت و شکوه بود.

هوش مصنوعی: اگر معشوقه‌ات تو را یاری کند، ستاره‌ها و آسمان به تو خواهند نوشت که ماه و خورشید نیز بر تو می‌گروند و ناله‌ای از عشق سر می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر ادای فرمان و عبادت به من محبت کنی، من هم از روی محبت و خدمتگزاری، همانند تو نیستم که فقط مطیع باشم.

هوش مصنوعی: دوست، گفتم که این لباس می‌تواند برای صد هزار سال دوام بیاورد. لطفاً آن را دور نینداز، ای شاهی که هر چیزی را باطل می‌کنی.

هوش مصنوعی: این گونه هستی و همیشه همین‌طور خواهد بود و این حالت باقی خواهد ماند و به استفاده از نعمت‌های بزرگ الهی ادامه خواهی داد.

هوش مصنوعی: این عبارت به این معنی است که بخشش و سخاوت به اندازه کافی وجود دارد و در همین حال، ستایش و تمجید نیز به خاطر لطف و رحمت بخت و شانس خوب در اینجا قرار دارد.

هوش مصنوعی: من به تو نگفتم که دیگر نیازی به نعمت‌های جاودانه ندارم و دیگر سوالی نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: سایل (درخواست‌کننده) به همین بسنده می‌کند که بگوید از طرف من، هزاران امید دارم و این امیدها را با گنجی از ارزشی مثل خرطیل (سکه) تجسم می‌کند.

هوش مصنوعی: در اینجا به نظر می‌رسد که گوینده به ستایش و تمجید از شخصیت‌های بزرگ و محترم پرداخته و در عین حال به برخی از ویژگی‌های سطحی و ظاهری انتقاد کرده است. به عبارت دیگر، او از یک سو به عظمت و مقام کسانی که می‌ستاید اشاره می‌کند و از سوی دیگر به کسانی که دارای ویژگی‌های کم‌ارزش هستند، طعنه می‌زند.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به کمال و فضیلت، باید در مسیر درست قدم برداری. در این راه، هم از زیبایی‌های طبیعی مانند درختان سرو و غزال‌ها لذت ببری و هم از واقعیت‌های زندگی مثل قبر و سرنوشت آگاه باشی.

هوش مصنوعی: هر کسی که فرق بین شیر و شغال را بداند، نمی‌تواند از سرخ بودن و سفالی بودن چیزی که درون آن است، بی‌خبر باشد.

هوش مصنوعی: بیش از زر سرخ باارزش چیز دیگری در دنیا مهم نیست، یا از خاک و سفال چه ارزشی می‌تواند داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به شاعری من اعتقادی ندارد، همانطور که گفته است، نه درگیری‌ام با اوست و نه جدالی.

هوش مصنوعی: کلیم، به معنی موسی(ع)، در برابر دشمن خود، نشان داد که خداوند به او ناله و شکایت نخواهد کرد. او به جای اینکه از ضعف و ناچیزی خود بگوید، با اعتماد به نفس و قدرت الهی مقابله کرد و تأکید کرد که هرگز تسلیم نخواهد شد، حتی اگر دشمنش با فریب و رنگ و لعاب، او را تهدید کند و بخواهد او را در مأمن کوه‌ها زندانی کند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد هستند که اگر به علل و انگیزه‌هایشان پی ببریم، خودشان را نشان می‌دهند؛ اما اگر نه، هیچ‌وقت نمی‌توانیم به‌راحتی آن‌ها را درک کنیم.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که پاسخ‌های غیرمنتظره و عجیب به سؤالاتی که از موارد سخت و دشوار مطرح می‌شود، می‌تواند از هر جایی به ویژه از اندیشه‌های ما بیاید. یعنی حتی از چیزهایی که به نظر محکم و ثابت می‌رسند، ممکن است جواب‌های غیرمعمول و جالبی دریافت کنیم.

هوش مصنوعی: آیا به خاطر حکمت، از کودکان و شجاعت در برابر ویرانه‌ها، تو از عذاب سخت و ترسناک فرار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: هر کسی که دو بیت شعر بگوید شاعر نیست و هر چیزی که به نظر گرانبها برسد، در حقیقت شاید ارزش چندانی نداشته باشد و همه چیز در نهایت بی‌ارزش و بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: چنان که گفته‌ام، مروارید از مروارید به وجود می‌آید، نه این‌که تاج تسبیح از گره‌های ماهی به دست بیاید.

هوش مصنوعی: مرا که شاه انتخاب کرده و دل او مثل آفتاب، خالص و بی‌نقص است، به من اهمیت و احترام ویژه‌ای داده است.

هوش مصنوعی: اگر تو از نظر فهم و دانش و خدمت به سلاطین کم بکنی، خداوند را ستایش مکن و در این بابت حرفی نزن.

هوش مصنوعی: اگر موی سر بر زبان‌ها بیفتد و همه به آن بپردازند، چرا باید سر همه، تنها یک که کاملاً بی‌صدا و خاموش بماند؟

هوش مصنوعی: اگر شایسته نبودن انسان‌ها سبب نشود که برکاتی از شهر تقدیم نشود، پس این بخشش و مهربانی از سوی خداوند است که به انسان‌ها عطا می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر لطف و رحمت وجود نداشت، خطا کردن اجتناب‌ناپذیر بود و در آن صورت، زبان تو باید بریده می‌شد و زخم به سر تو می‌افتاد.

هوش مصنوعی: خدای بزرگ خراسان، اولین شعر را درباره این که هند کجاست و نیمروز کجاست و همچنین رستم زال نوشته است.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است در شهر تو، در شهر ما هم چنین شرایطی نباشد که با دندان و چنگال به قضا برخورد کنیم؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس ارزش خریدن را ندید، چون تقدیر اگر به دقت پوشیده است، بر کودکان آشکار نیست.

هوش مصنوعی: اگر فکر کنی که در تاریخ، کسی به قدری بزرگ می‌شود که زمین به رنگ نقره‌ای و آسمان به رنگ طلا در می‌آید، سخت در اشتباهی.

هوش مصنوعی: مصطفی (پیامبر اسلام) به آسمان رفت و این اتفاق ناشی از هجرت او بود، و در این سفر، دو ماه محرم و شوال در نظر گرفته شد.

هوش مصنوعی: این بیت به این مفهوم اشاره دارد که سرنوشت و قدرت یک قوم یا حکومت به تاریخ و نوشته‌های گذشته آنها بستگی ندارد. همچنین، به یادآوری این نکته می‌پردازد که حتی شخصیت‌های بزرگ تاریخی مانند یزدگرد هم نتوانستند از زوال و سقوط حکمرانی خود جلوگیری کنند. در نهایت، این بیت نشان می‌دهد که قدرت و ناموری هر ملتی ممکن است به سادگی از بین برود، بدون اینکه به تاریخ و تسلطش بر دیگران وابسته باشد.

هوش مصنوعی: همان نعمت و بخششی که از آن، ذره‌ای به وجود می‌آید، چگونه می‌تواند بر دو صد بار سنگین باشد و حمل شود؟

هوش مصنوعی: سپاس خدا را که به من بصیرتی عطا کرد تا بتوانم نیکی را بشناسم و از چیزهای بی‌ارزش دوری کنم.

هوش مصنوعی: دلیل و توجیهی برای بخشندگی و سخاوت وجود ندارد، پس دنبال دلیل دیگری نگرد. دیگر به عطا و بخشش فکر نکن و از آن ناراحت و بی‌حوصله نباش.

هوش مصنوعی: چون تو مانند ابر نیستی، نور خورشید درخشان نمی‌تواند از کوه بالا برود، و کوه هم به خاطر تو حرکت نمی‌کند چنان که باد شمال می‌وزد.

هوش مصنوعی: از چشمان تو اشکی نمی‌ریزد، ای بهار زیبا؛ از تو نهالی نمی‌روید، ای درخت سرسبز.

هوش مصنوعی: صدای زنگ زدن پشه، در برابر قدرت و بزرگی فیل چنان است که فیل به جنب و جوش می‌افتد و اطرافش را با حرکاتش پر می‌کند.

هوش مصنوعی: اما کسی که می‌خواهد ریشه را بزند، باید در میان معرکه با قدرتی دوچندان بایستد و همچون فیل دندان‌های تیزش را به کار گیرد.

هوش مصنوعی: در آغاز، زیبایی‌های عشق در دل نقش می‌بندد و هنوز در دلم فکر و اندیشه‌ای دیگر جاری است.

هوش مصنوعی: تصور شعر تو هرگز به زمین ما نمی‌رسد و به واسطه‌ی زبان ناقد و خواننده‌ی شعرها، به ما آسیب نمی‌زند.

هوش مصنوعی: ای یگانه و بهترین در مهارت‌ها و هنرها، کجاست زمانه که بتواند چنین مردان بی‌نظیری را به نمایش بگذارد؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند در برابر تیغ تو به آسودگی زندگی کند و آرزوهایش را برآورده کند؛ همچنین، هیچ‌کس نمی‌تواند به تهدید مرگ بی‌توجهی کند، زیرا هیچ‌چیز نمی‌تواند او را از نیاز به مال و ثروت بی‌نیاز کند.

هوش مصنوعی: هر وقت که به چیزی نگاه کنی، آن شکل خودش را حفظ می‌کند و هر زمان که بخواهی چیزی را بنویسی، حرف "دال" همواره به همان صورت خواهد بود.

هوش مصنوعی: ستایش بخشش و generosity تو باید در سرتاسر جهان گسترش یابد، مانند اینکه درود بر پیامبر و خاندان ایشان فرستاده می‌شود.