هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی چهره و موهای یار، در دستم مشک دارم و در چشمانم باغی پر از لاله.

هوش مصنوعی: من به خاطر زلف های مشکی‌ات رنگی مانند مشک دارم و از زیبایی و لطافت روی تو همچون لاله بهره می‌برم.

هوش مصنوعی: دل من همچون زلف معشوق در این دنیا باقی مانده است و چهره زیبای او که در زلفش نمایان است، به زیبایی تابناکی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: گاهی او را به بند می‌کشد و گاهی در قید و بند نگه می‌دارد، تا او نیز مانند خودش سیاه و بی‌قرار شود.

هوش مصنوعی: در باغ، سرو و ماه و بنفشه را ببین که او همچون ماهی است که در میان بنفشه‌ها شنا می‌کند و مانند سروی است که در کنار رود قرار دارد.

هوش مصنوعی: گفتم که در نوش، ستاره‌ای وجود دارد. وقتی او نوشید، چشمانش پر از ستاره شد.

هوش مصنوعی: عشق باعث اندوه می‌شود و دیگر نمی‌توان به بلای عشق ادامه داد، زیرا در عشق خوبی وجود ندارد. من تنها با یاد و توصیف پادشاه عشق می‌زید.

هوش مصنوعی: سلطان زمان، شاه جهان، سید ملوک، مسعود، فخر جهان و زینت نسل‌هاست.

هوش مصنوعی: روزگار بنده خداوند به خاطر این است که او به غیر از خداوند روزگار، به چیز دیگری نگاه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که او (کامگار) به مقام سلطنت و رهبری رسید و در سایه شکوه و عظمتش زندگی کرد، هرگز یک لحظه هم خشم و غضب به او نزدیک نشد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، از اسبت شگفت‌زده شده‌ام، زیرا خداوند بدن را با وقار آفریده است.

هوش مصنوعی: اگر به بیرون از دایره حرکت کنی و لگام را بکشید، و در تلاش باشی که فشار بیاوری، چشمانت مانند ماری خواهد بود.

هوش مصنوعی: در فضا همچون باد حرکت می‌کند و در خود مانند کوهی استوار است. زمین نمی‌تواند بار او را تحمل کند.

هوش مصنوعی: وی به گونه‌ای است که جسمش مانند آسمان و دیگر ویژگی‌هایش مانند ماه و نور خورشید است. در عزم و اراده‌اش، کنترل و تدبیر دارد و سرنوشتش نیز با دقت مدیریت می‌شود.