هوش مصنوعی: ای کسی که از وجودت هیچ نشانی وجود ندارد، اما عاقل در انکار وجود تو تردید ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ گلی از تابش نور تو بی‌بهره نیست، حتی یک دانه کاه نیز نمی‌تواند از نور تو بی‌نیاز بماند.

هوش مصنوعی: با اینکه تو در پس پرده‌ای، اما باز هم سر از هر پرده‌ای بیرون آورده‌ای.

هوش مصنوعی: کوه‌ها به خاطر یکتایی و یگانه‌پرستی تو، تکه‌تکه شدند و ستایش تو دل‌ها را پر درد کرد.

هوش مصنوعی: می‌گویند هر که به دنبال دیدن من است، باید بداند که هرگز نمی‌تواند مرا ببیند. این پاسخ در هر موردی شنیده می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی وجود تو به قدری روشن و آشکار است که انگار ناپدید شده‌ای، مانند خورشیدی که به خاطر نورش به طور کامل نمایان است.

هوش مصنوعی: به همین دلیل، از خورشید به عنوان مثال استفاده کردم تا نکته‌ای را که فهم آن زمان‌بر است، روشن کنم.

هوش مصنوعی: اگر نبودیم و درک ما وجود نداشت، چگونه این گیاه می‌تواند از خاک ما رشد کند؟

هوش مصنوعی: در اینجا شاهدی محکم از کتاب معتبر مثنوی می‌آورم.

هوش مصنوعی: ای کسی که فراتر از عبارت‌ها و گفته‌های من هستی، گرد و غبار بر سر من نشسته و من تنها یک نماد و تصویر از توام.

هوش مصنوعی: عارفان در ستایش تو شگفت‌زده و گیج هستند و همه در باره صفات تو ناتوانند.

هوش مصنوعی: همه موجودات به کمک و نیاز دارند، اما تو از هر نیازی بی‌نیازی. شایسته است که بزرگی و عظمت تو نمایان باشد و من هیچ‌گاه نمی‌توانم خود را با تو مقایسه کنم.

هوش مصنوعی: تو اصل و بنیاد تمام هستی هستی، و خالق همه چیزهایی که در بالا و پایین وجود دارند، تویی.

هوش مصنوعی: ظاهر این جهان به وجود تو بوده و هستی ما به تو وابسته است. تو چه نیازی به خودت داری؟

هوش مصنوعی: تو وجود نداری و هیچ‌کس نمی‌داند که وجود واقعی تو چیست، اما در قالب عدم خود را پنهان کرده‌ای.

هوش مصنوعی: چشم و گوشی به ما بده که بدون گفتگو و شنیدن بتوانیم ارتباط برقرار کنیم، یا زبانی به ما بده که نتوانیم حرف بزنیم.

هوش مصنوعی: اگر تو از درک عقل‌ها بیرونی و فراتر هستی، پس ذات تو از هرگونه نقص و کمبود پاک و منزه است.

هوش مصنوعی: یا این حرف‌های بی‌معنی ما را قبول کن یا اینکه زبانت را در دندان بزن و چیزی نگو.

هوش مصنوعی: اگر من تو را پاک و خالص معرفی کنم، این فهم واقعی نیست. و اگر تو را به چیزی همانند کنم، این کار به نوعی کفر است.

هوش مصنوعی: کسانی که درباره تو سخن گفته‌اند، هم برای مردم عادی و هم برای خاصان، بسیار گفته‌اند، اما هنوز نتوانسته‌اند همه ی ویژگی‌های تو را به طور کامل بیان کنند.

هوش مصنوعی: در حضور مقام بلندمرتبه، با ادب و احترام عذرخواهی کن و از خداوند بزرگ آمرزش بخواه.

هوش مصنوعی: کیست که از سازنده‌ی صورت، خبر می‌دهد؟ او، خود مستغرق در زیبایی و هنرش است.

هوش مصنوعی: کسی که عارف و صاحب‌نظر باشد، می‌تواند در هر گیاه، جلوه‌ و زیبایی تو را مشاهده کند.

هوش مصنوعی: مور که موجودی کوچک و ناچیز است، می‌تواند به برتری و مقام بالایی دست یابد و حتی احساس ارزشمندی کند. همچنین، خاک، که معمولاً به عنوان نمادی از پستی و عادی بودن دیده می‌شود، می‌تواند به طور شگفت‌انگیزی مقام و منزلتی بزرگ را به خود اختصاص دهد. در واقع، هر موجودی با هر اندازه و توانایی، می‌تواند به سطحی از عظمت برسد.

هوش مصنوعی: توصیف کردن سیمرغ، پرنده‌ای افسانه‌ای و بزرگ، به وسیله مگس که موجودی کوچک و بی‌اهمیت است، خوشایند نیست. این نشان می‌دهد که افراد کوچک و نامناسب نمی‌توانند درباره چیزهای بزرگ و ارزشمند صحبت کنند و این ادعاها بی‌معنی و بی‌اعتبار است.

هوش مصنوعی: سروقد تو همیشه با عظمت و شکوه است و هیچ چیزی نمی‌تواند به مقام و بزرگی تو نزدیک شود.

هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم از یاد تو خارج شویم، حتی در هیچ وضعیتی، تو هم که فراتر از خیال ما هستی.

هوش مصنوعی: هر شب با دل و جان خود، کارهای سازنده انجام بدهیم، ای کسی که از ما هیچ نیازی نداری.

هوش مصنوعی: ای که نام تو در سایه‌هاست، ما گناهکاران را مورد لطف قرار بده و از ما بگذر.

هوش مصنوعی: کافران عشق تو، ای کسی که بی‌همتایی، همه را به خداوندان دین نسبت می‌دهند.

هوش مصنوعی: تو با کشتن عاشقان هیچ نگران نیستی و غمی نداری؛ در ترازوی عشق، کمبودی برایت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق تو، سرها (دستگاه‌ها و زندگی‌ها) به خاطر عشق ریخته شده و خونشان با خاک زمین در هم آمیخته است.

هوش مصنوعی: نه تعریف تو حد و مرزی دارد و نه پایان مشخصی. آنچه از تو می‌شناسیم، نشانه‌ای از رسالت توست.