هوش مصنوعی: ای ساقی، باده‌ای بیاور و آن را پر کن تا در یاد عید بچشیم، زیرا در باده می‌توان از شادی و جشن عید بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: عید خود را نشان داد و لحظه خوشی که به وصل محبوب رسید، دوباره به روز دل‌انگیز و خوشی آمده است.

هوش مصنوعی: به مهمانی آمد و دوباره بنیاد شادی را برقرار کرد، ای صد هزار رحمت الهی بر این روز عید.

هوش مصنوعی: در مهمانی پادشاه جهان، شراب بنوش و سپس با گوش جان، صدای شادابی و جشن سال نو را بشنو.

هوش مصنوعی: عید فر رسید و امیدها و آرزوهای جهانیان را با نوشیدنی جشن گرفت. امیدواریم که همیشه زندگی با خوشی و آرزوها همراه باشد.

هوش مصنوعی: عید خوشی فرا رسید و مردم آن را جشن گرفتند، مانند دوباره پر شدن ماه که به می‌نوشان نشان داده شد.

هوش مصنوعی: بهتر است در روز عید به می و شراب پناه ببریم و لذت‌های گذشته را با نوشیدن آن تجدید کنیم.

هوش مصنوعی: با کلیمی که تجربه‌ی زندگی را داشته و در واگذاری دل‌های غمگین است، دور هم جمع می‌شویم و به مدتی از تفرقه و تنهایی فاصله می‌گیریم. تصمیم می‌گیریم که جایی را که به آن تعلق داریم، رها کنیم و به دورهمی بپردازیم.

هوش مصنوعی: از صدای نای و نی بهره‌مند می‌شویم و در جشن و سرور، با چنگ و عود شادی‌های دل را برآورده می‌کنیم.

هوش مصنوعی: هر کدوری و افسردگی که به خاطر روزه‌داری در رمضان در وجود ما ایجاد شده را با نوشیدن یک جام شراب ناب برطرف کنیم.

هوش مصنوعی: زمانی که روزگار ما خوب است و از لطف پادشاه برخورداریم، باید برای پادشاهان شرق و غرب دعا کنیم.

هوش مصنوعی: سلطان اویس، فرمانروای موفق و کاردان، همچون خورشید نور افشان و پر光، عدالت را در جامعه بسط داده و مانند جمشید که یادآور روزهای شکوه و عظمت است، بر زندگی مردم تاثیر مثبت گذاشته است.

هوش مصنوعی: فرمانده‌ای که آسمان و زمین تحت سلطهٔ اوست، در همه جا نامش به عنوان شاهی بزرگ شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: حال و روز مردم و روزی مردان و زنان به عدالت خداوند بستگی دارد و نعمت‌های او به همگی می‌رسد.

هوش مصنوعی: بر روی زمین، رخدادها و اتفاقات به لطف نور خورشید و در سایهٔ حمایت او رخ می‌دهند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و درخشش هلال ماه عید اشاره می‌کند که نماد زیبایی و شادابی است. او این زیبایی را با اسب سرکش و خرامان مقایسه می‌کند که نشان‌دهنده حرارت و شوقی است که در وجود آن احساس می‌شود. به طور کلی، شعر به زیبایی و جذابیت خاصی که هلال عید دارد می‌پردازد و آن را به نمادی از شادابی و زندگی مرتبط می‌سازد.

هوش مصنوعی: جهان در برابر اراده او تسلیم شده و ستاره‌ها و اجرام آسمانی تحت فرمان او هستند.

هوش مصنوعی: ای دوران کهن، تو زیر سلطه‌ی سرنوشت جوانی هستی و در این زمان، مردم جهان در آرامش و آسایش به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: پیش از آنکه جهان و مکان به وجود بیاید و این آسمان زیبا و رنگارنگ را برافراشته باشند.

هوش مصنوعی: این جهان به شکلی زیبا و منظم ساخته شده است و در وسط این زمین، تمام امکانات و زیبایی‌ها به خوبی قرار داده شده‌اند.

هوش مصنوعی: خداوند تو را ویژه برای یاری دین و برقراری سلطنت انتخاب کرده و از میان تمامی موجودات جهان، تو را برگزیده است.

هوش مصنوعی: هیچ کس تا به حال شاهی را ندیده که به اندازه تو به عدل و داد و بر اساس اصول و رأی مناسب رفتار کند.

هوش مصنوعی: خواهانم که همیشه تشکیلات و مقام تو افزایش یابد، زیرا به خاطر موقعیت تو، خلق جهان در آرامش و سکون هستند.

هوش مصنوعی: آرامگاه پیروزی و موفقیت توست و کارنامهٔ اقدامات دولت در زمان تو را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای آسمان، مانند پرده‌ای برای عظمت تو، خورشید در بارگاه تو مثل بنده‌ای است که در خدمت توست.

هوش مصنوعی: پیش از اینکه ستاره‌ها و عناصر عالم وجود داشته باشند، خوشبختی و سعادت تو از قبل مشخص شده بود.

هوش مصنوعی: هنر و اندیشه تو، که به دقت و ظرافت شکل گرفته، همانند معمار وطن و کلید حل مشکلات کشور است.

هوش مصنوعی: هر روز صبح خورشید بر درگاه تو می‌افتد تا این‌که ببیند تو را و بر لقا و دیدار تو دست یابد.

هوش مصنوعی: در پایان سخن، می‌خواهم از اشعار افرادی بگویم، زیرا بر همگان واجب است که برای تو دعا کنند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو در اوج خوشبختی هستی، خوشبختی‌ات همیشه باقی باشد. هر زمان که خواسته‌هایت برآورده شود، جهان به کام تو باشد.