گنجور

شمارهٔ ۴۰

بسکه کرد آه وفغان در حسرت گل عندلیب
غنچه را شد چاک بر تن جامه صبر و شکیب
دل بکند از شاخ طوبی و گل جنت نخواست
یکنظر هرکو بدید آن حسن خوب دلفریب
بگسلد گر رشته عمرم سراسر چون اجل
نگسلد آن عهد و پیمانیکه بستم با حبیب
ناله کردن گرچه پیشت شیوه عشاق نیست
کی توانم کرد پنهان درد خود را از طبیب
تا شدم مهمان عشقت هست بر خوان فلک
هر شبم قرص قمر نان، خوشه پروین زبیب
ملک دل شد گرچه از غوغای خیل غم خراب
میرسد شاهی که آبادش نماید عنقریب
شادباش و غم مخور از بخت نافرمان که هست
هر نشیبی را فراز و هر فرازی را نشیب
کی بود اندیشه اش از قسمت خوان فراق
آنکه چون نور علی وصل تواش باشد نصیب

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بسکه کرد آه وفغان در حسرت گل عندلیب
غنچه را شد چاک بر تن جامه صبر و شکیب
هوش مصنوعی: به خاطر ناراحتی و اندوهی که بلبل به خاطر گل احساس می‌کند، لباس صبر و شکیبایی‌اش دیگر تاب مقاومت ندارد و دچار پارگی می‌شود.
دل بکند از شاخ طوبی و گل جنت نخواست
یکنظر هرکو بدید آن حسن خوب دلفریب
هوش مصنوعی: دل از درخت طوبی و گل‌های بهشت جدا شد و چیزی نمی‌خواست جز یک نگاه. هر کسی که آن زیبایی دلربا را دید، مجذوب آن شد.
بگسلد گر رشته عمرم سراسر چون اجل
نگسلد آن عهد و پیمانیکه بستم با حبیب
هوش مصنوعی: اگرچه عمرم یکسره قطع شود، اما آن پیمانی که با دوستم بستم، هرگز قطع نخواهد شد.
ناله کردن گرچه پیشت شیوه عشاق نیست
کی توانم کرد پنهان درد خود را از طبیب
هوش مصنوعی: اگرچه ناله و زاری کردن به روش عاشقان نیست، اما چگونه می‌توانم درد خود را از دکتر پنهان کنم؟
تا شدم مهمان عشقت هست بر خوان فلک
هر شبم قرص قمر نان، خوشه پروین زبیب
هوش مصنوعی: هر شب که به عشق تو مهمان می‌شوم، بر سفره آسمان نان من ماه کامل است و خوشه پروین از انگور.
ملک دل شد گرچه از غوغای خیل غم خراب
میرسد شاهی که آبادش نماید عنقریب
هوش مصنوعی: با وجود اینکه دل من تحت تاثیر هیاهوی غم‌ها قرار گرفته، اما به زودی پادشاهی خواهد آمد که زندگی و آبادانی را به آن بازگرداند.
شادباش و غم مخور از بخت نافرمان که هست
هر نشیبی را فراز و هر فرازی را نشیب
هوش مصنوعی: شاد باش و نگران بخت بد خود نباش، زیرا هر سختی و دشواری روزی به پایان می‌رسد و پس از هر اوج و موفقیتی، دوباره دشواری‌ها ممکن است بیاید.
کی بود اندیشه اش از قسمت خوان فراق
آنکه چون نور علی وصل تواش باشد نصیب
هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند بیندیشد که تقدیر جدایی، نصیب کسی شود که وصلش مانند نور علی است؟