هوش مصنوعی: صبح شده است، ای ساقی، بیا و در میخانه را باز کن. مانند خورشید که به دور می‌تابد، با مهربانی پیمانه را به دست بگذار.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به زیارت گلخانه بروی، ای لباس کهنه پوش، باید در دل خود صاحب این خانه را جستجو کنی.

هوش مصنوعی: ابتدا ذهن و دل خود را از افکار و تأثیرات بی‌مورد پاک کن، سپس به تصویر زیبای محبوب واقعی خود در دل و وجودت نگاه کن.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مانند یک قطره در دریا غرق نشوی، چگونه می‌توانی آن گوهر بی‌نظیر را از صدف بیرون بیاوری؟

هوش مصنوعی: ای دل، توجه کن که پروانه برای تو چقدر جانفشانی می‌کند و هر شب تا صبح، در کنار شمع، جان خود را فدای تو می‌سازد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نخواهد توانست هشیاری مرا از شرابی که نوشیده‌ام ببیند تا ابد، حتی اگر شبی خواب آن چشم‌های خماری را ببینم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که در عشق شوق و نشه را تجربه نکرده‌ای، مانند نور علی (علی بن ابی‌طالب) نخواهی توانست به رازهای شراب و میخانه پی ببری.